ตำราลายมือ"ว่าด้วย.. มือและเส้นลายมือ(เบืองต้น)

การแยกฝ่ามือออกเป็นโค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่อง

ต่อไปนี้จะได้บรรยายว่าด้วยการแยกฝ่ามือออกเป็น โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่องต่อไป

เมื่อผู้ศึกษาได้เรียนการแยกฝ่ามือออกเป็นเนินต่างๆ และเรียนรู้ความหมายของเนิน

ทั้ง  ๑๔ เนินแล้ว  ต่อไปนี้ให้ผู้ศึกษามองดูบนฝ่ามือที่เราทำการแยกออกเป็นเนิน

ต่างๆ นั้นว่า บนฝ่ามือทุกๆ มือที่เราเอามาแยกออกเป็นเนินต่างๆ แล้วนั้น ยังมีที่ว่างที่

ยังไม่รู้จักชื่อและความหมายของเนื้อที่เหล่านั้นอยู่อีกรวม ๕ แห่ง ด้วยกันคือ

๑.  เนื้อที่ระหว่างเส้นสมองกับเส้นชีวิตที่ต่อกันอยู่

๒.  เนื้อที่ ๆ ว่างอยู่กลางฝ่ามือ

๓.  ช่องระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลาง

๔.  ช่องระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วกลาง

๕.  ช่องระหว่างนิ้วนางกับนิ้วก้อย

ในเนื้อที่ทั้ง ๕ แห่งที่ได้กล่าวมาแล้วนี้ ผู้ศึกษายังมิได้ทราบชื่อและความหมายของที่เหล่านี้

จึงขอบรรยายให้ทราบว่า ในหลักวิชาการอ่านโค๊ตวิทยุแห่งจักรวาลนั้น เขาได้แยกสถานที่

ทั้ง ๕ แห่งนี้ออกเป็น ๕ อย่างต่อไป อีกดังนี้คือ

หมายเลข  ๑     คือเนื้อที่ระหว่างเส้นชีวิตกับเส้นสมองต่อกัน ในเนื้อที่บริเวณ

หมายเลข  ๑ นี้เขาเรียกว่า “โค๊ตชีวิต”

            หมายเลข ๒     คือเนื้อที่ๆ ว่างตรงกลางฝ่ามือ เนื้อที่ในบริเวณนี้เขาเรียกว่า

“ที่ราบลำบาก”

            หมายเลข ๓     คือช่องนิ้วมือระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลาง ในช่องนี้เขาเรียกว่า

“ช่องหมดเปลือง”

            หมายเลข ๔     คือช่องนิ้วมือระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วนาง ช่องนี้เขาเรียกว่า

“ช่องผิดหวัง”

            หมายเลข ๕     คือช่องนิ้วมือระหวางนิ้วนางกับนิ้วก้อย ช่องนี้เขาเรียกว่า

“ช่องเสียหาย”

            อันโค๊ตชีวิตที่ราบและช่องทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เขาตั้งเอาไว้เฉยๆ แต่ละแห่งย่อมจะมี

ความหมายด้วยกันทั้งสิ้น อันที่ทั้ง ๕ แห่งที่กล่าวมาแล้วนี้ มีความหมายดังนี้คือ

            หมายเลข  ๑ คือโค๊ตชีวิต โค๊ตชีวิตเขามีความหมายว่า ไม่ว่าเส้นหนึ่งเส้นใดที่เกิดขึ้น

ในโค๊ตชีวิตนี้ เส้นนั้นๆ เมื่อเกิดขึ้นแล้วจะต้องหมุนเวียนอยู่กับชีวิตของผู้นั้นตลอดไป การที่

เส้นหนึ่งเส้นใดที่เกิดขึ้นสัมพันธ์กันกับโค๊ตชีวิตแล้ว เส้นนั้นๆ หรือเรื่องนั้นๆ จะเกิดขึ้นกับ

เจ้าของมือนั้นอยู่เรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด (ความจริงไม่ว่าเส้นหนึ่งเส้นใดที่เกิดขึ้นบนมือของคนเรา

นั้น เส้นนั้นๆ เป็น “โค๊ต” ที่จะต้องหมุนเวียนอยู่กับชีวิตของคนเราเสมอไปทุกๆ เส้น แต่ก็

หมุนเวียนไม่มากเหมือนในโค๊ตชีวิต ซึ่งจะได้ฟังคำบรรยายในเรื่องนี้ต่อไปอีก)

            หมายเลข ๒ คือที่ราบลำบาก ในที่ราบลำบากนี้เขามีความหมายว่า ไม่ว่าเส้นหนึ่ง

เส้นใดซึ่งผ่านที่ราบลำบากนี้ไป หรือเส้นนั้นๆ จะเกิดขึ้นในที่ราบลำบากก็ได้ เส้นนี้เมื่อแปล

ออกแล้ว ก็จะต้องเติมคำว่า “ลำบาก” เข้าไปด้วยเสมอ

            หมายเลข ๓ คือช่องหมดเปลือง ในช่องหมดเปลืองนี้เขามีความหมายว่า ไม่ว่าเส้น

หนึ่งเส้นใดที่พุ่งมาหาช่องหมดเปลืองนี้ หรือเกิดขึ้นในช่องหมดเปลืองก็ตาม เส้นนั้นๆ หรือ

เรื่องนั้นๆ จะต้องเติมคำว่าหมดเปลืองเข้าไปด้วยเสมอ

            หมายเลข ๔ คือช่องผิดหวัง ในช่องผิดหวังนี้เขามีความหมายว่า ไม่ว่าเส้นหนึ่งเส้น

ใดที่เข้ามาสัมพันธ์กันกับช่องผิดหวังนี้ หรือเกิดขึ้นในช่องผิดหวังก็ได้ ความหมายของเรื่อง

นั้นๆ ก็จะต้องประกอบเข้ากับคำว่า “ผิดหวัง”เข้าไปด้วยเสมอ

หมายเลข ๕ คือช่องเสียหาย ช่องเสียหายนี้เขามีความหมายว่าไม่ว่าเส้นหนึ่งเส้นใด ที่เกิดขึ้น

ในช่องเสียหายนี้หรือพุ่งมาลงช่องเสียหายนี้ก็ได้ เรื่องนั้นๆ หรือเส้นนั้นๆ จะต้องประกอบ

กับคำว่า “เสียหาย” เข้าไปด้วยเสมอ

            ต่อไปนี้เป็นบทท่องจำ ซึ่งผู้ศึกษาจะต้องท่องให้จำได้ เพื่อประกอบกับการที่จะได้

ทำการศึกษาวิชานี้ต่อไปคือ

๑.            โค๊ตชีวิต คือเส้นชะตาที่หมุนเวียน

๒.          ที่ราบลำบาก คือสถานที่ๆ จะต้องเกิดความลำบาก

๓.           ช่องหมดเปลือง คือสถานที่ๆ จะต้องประกอบกับความหมดเปลือง

๔.           ช่องผิดหวัง คือสถานที่ ๆ ให้ความผิดหวัง

๕.          ช่องเสียหาย คือสถานที่ ๆ จะต้องเสียหาย

ความหมายของ โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องดังกล่าวมาแล้วนี้ เป็นมาตรการของหลัก

วิชาที่จะต้องสัมพันธ์กันไปกับเส้น ตลอดเวลาที่ทำการศึกษาวิชานี้อยู่ จะลืมหลัก

เกณฑ์นี้เสียมิได้เป็นอันขาด ซึ่งถ้าจะเปรียบกับเรียนหนังสือก็เปรียบเสมือนว่า ผู้

ศึกษาได้ทำการเรียนถึงสระและพยัญชนะตัวใดตัวหนึ่งไปแล้ว จะลืมสระและ

พยัญชนะในหนังสือนั้นๆ เสียมิได้ ถ้าและลืมตัวสระและพยัญชนะตัวใดไปแล้วก็

หมายความว่า ผู้ศึกษานั้นๆ มิได้รู้หนังสือนั้นเลย

อันโค๊ตชีวิตที่ราบและช่องนี้ จะต้องใช้สัมพันธ์กันไปกับเส้นเสมอคือ เส้นหนึ่งเส้น

ใดที่เข้ามาสัมพันธ์กับโค๊ตชีวิตก็ดี เส้นหนึ่งเส้นใดที่เข้ามาสัมพันธ์กับที่ราบลำบากก็

ดี เส้นหนึ่งเส้นใดที่เข้ามาสัมพันธ์กับช่องใดก็ดีความหมายของโค๊ตชีวิต ที่ราบ และ

ช่องก็จะให้ความหมายกับเส้นนั้นทุก ๆ เส้นไปด้วยเช่นเดียวกันกับเส้นหนึ่งเส้นใดที่

ลากผ่านเนินใดไป ความหมายของเนินนั้นก็จะให้กับเส้นนั้นทุก ๆ เส้น ซึ่งถ้าผู้ศึกษา

คนใดลืมหลักวิชาในตอนนี้เสียแล้ว เรื่องที่จะรู้วิชานี้อย่าพึงหมาย จึงขอตักเตือนว่า

ให้ผู้ศึกษาท่องคำบรรยายนี้ไว้ให้ดี เพราะในขั้นแรกของการเรียนวิชานี้ ถ้าผู้

ศึกษาหลงลืมหลักเกณฑ์ใหญ่ ๆ ที่สำคัญเหล่านี้แล้ว ผู้ศึกษานั้นๆ ก็จะไม่รู้วิชานี้

อย่างแน่นอน

เมื่อได้ทำการแยกฝ่ามือออกเป็น เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่องดังนี้แล้ว มือของคนเราทั้ง

มือก็จะไม่มีที่ว่างอยู่อีกเลย ย่อมจะมีความหมายไปหมดทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นเมื่อเส้นหนี่งเส้น

ใดที่อยู่ในมือของคนเราลากผ่านไปหาที่ใด เส้นที่ผ่านไปโดยผู้ที่ไม่เคยศึกษาวิชานี้มาก่อนจะ

คิดว่า “ไม่มีความหมายว่าอย่างไร” นั้น เส้นนั้นๆ ก็ย่อมจะมีความหมายขึ้นมาทั้งสิ้นและถ้าผู้

ศึกษาใดๆ ได้ไปเรียนถึงบทที่ว่าด้วยเส้น และรู้จักความหมายของเส้นเข้าด้วยแล้ว

ควาหมายต่างๆ ที่สัมพันธ์กันในมือของคนเรา ย่อมจะแปลหรืออ่านออกเป็นข้อความ

มากมายหลายหมื่นหลายแสนเรื่อง ซี่งผู้ที่ไม่เคยทำการศึกษาวิชานี้มาก่อนจะคิดไปไม่ถึง

ข้อความที่สัมพันธ์กันระหว่าง

เส้นกับเนินโค๊ตชีวิตที่ราบและช่องนี้ ก็คือเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับคนเราทั้งโลก ซึ่งมี

มากมายหลายหมื่นหลายแสนเรื่อง ซึ่งผู้ที่ไม่เคยทำการศึกษาวิชานี้มาก่อนจะคิดไป

ไม่ถึง ข้อความที่สัมพันธ์กันระหว่างเส้นเนินโค๊ตชีวิตที่ราบและช่องนี้ ก็คือเรื่องต่าง

ๆ ที่เกิดขึ้นกับคนเราทั้งโลก ซึ่งมีมากมายหลายหมื่นหลายแสนเรื่องด้วยกัน ซึ่งหลัก

วิชาใดๆ ก็ตามเท่าที่มีอยู่ในโลกนี้ ไม่สามารถจะพยากรณ์เรื่องนั้นๆ ได้เลย ยกเว้นแต่

การอ่านโค๊ตวิทยุแห่งจักรวาลวิชาเดียวเท่านั้นจึงจะพยากรณ์ได้

            เมื่อได้ทำการแยกมือของเราออกเป็นเนิน โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องดังนี้แล้ว ในมือ

ของคนเราจึงกลายเป็นสถานที่  ๑๙ ชื่อ  ๑๙ แห่ง และรวมเป็น  ๑๙ ความหมายด้วยกัน เพื่อ

จะให้ผู้ศึกษาเห็นว่า เมื่อแยกมือทั้งหมดออกเป็น เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่องรวม  ๑๙

แห่ง ดังนี้แล้ว มือของคนเรามือหนึ่งๆ จะมีรูปลักษณะที่แยกครบถ้วนแล้วเป็นอย่างไร จึง

ขอนำแบบพิมพ์มือที่แยกครบแล้วนี้มาแสดงไว้ เพื่อให้ผู้ศึกษาได้เห็นแบบอย่างของมือที่แยก

บริบูรณ์แล้วนี้ว่า มีรูปร่างเป็นอย่างไรต่อไป แบบพิมพ์มือที่แยกอย่างสมบูรณ์แล้วมีดังนี้

ลำดับ เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่อง, ตามหมายเลขต่างๆ ดังนี้

หมายเลข   ๑    คือเนินอารมณ์

หมายเลข  ๒    คือเนินร้อนรน

หมายเลข  ๓    คือเนินสำคัญ

หมายเลข  ๔    คือเนินเรื่องคู่

หมายเลข  ๕    คือเนินญาน

หมายเลข  ๖     คือเนินพิฆาต

หมายเลข  ๗    คือเนินลับ

หมายเลข  ๘    คือเนินรวดเร็ว

หมายเลข  ๙     คือเนินโรค

หมายเลข ๑๐   คือเนินอ่อนโยน

หมายเลข ๑ ๑ คือเนินวิปริต

หมายเลข ๑๒ คือเนินหลักฐาน

หมายเลข ๑๓   คือเนินครอบครัว

หมายเลข ๑๔   คือเนินดุดัน

หมายเลข ๑๕ คือที่ราบลำบาก

หมายเลข ๑๖   คือโค๊ตชีวิต

หมายเลข ๑๗ คือช่องหมดเปลือง

หมายเลข ๑๘   คือช่องผิดหวัง

หมายเลข ๑๙   คือช่องเสียหาย

            การแยกมือออกเป็น เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่อง ดังที่ได้นำภาพตัวอย่างมาแสดง

ไว้แล้วนี้ เพียงแต่เพื่อให้เป็นบทเรียนที่จะนำผู้ศึกษาไปเรียนรู้ถึงการแยก เนิน, ที่ราบ, โค๊ต

ชีวิต, และช่องบนมือจริงๆ เท่านั้น เพราะฉะนั้นเมื่อผู้ศึกษาได้เห็นภาพเขียนนี้แล้ว ก็ให้ไป

ทำการฝึกหัดแยกบนลายมือจริงๆ ให้ชำนาญ คือเมื่อทำการแยกบนลายมือจริงๆ แล้ว ก็ให้มี

ลักษณะเหมือนภาพที่เขียน และถ้าผู้ศึกษาทำการแยกบนมือจริงๆ จนเห็นว่ามีลักษณะ

เหมือนภาพที่เขียน หรือคล้ายคลึงกันกับภาพที่เขียนแล้ว ก็แสดงว่าผู้ศึกษานั้นๆ มีความ

เข้าใจในเรื่องการแยกมือออกเป็น ที่ราบ, เนิน, โค๊ตชีวิต, และช่องแล้วทั้งจะต้องท่องจำ

ความหมายของเนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องให้จำได้ด้วย ถ้าผู้ศึกษาจำความหมายของ

เนิน, ที่ราบ, โค๊ตชีวิต, และช่องได้เป็นอันเรียบร้อยแล้ว ก็แสดงว่าผู้ศึกษานั้นๆ มีความรอบรู้

ในบทเรียนบทนี้เป็นอย่างดี ต่อจากนี้จึงค่อยทำการศึกษาในบทเรียนบทอื่นๆ ต่อไปอีก และ

ถ้าผู้ศึกษาคนใดยังทำการแยกมือออกเป็นเนิน, ที่ราบ, โค๊ตชีวิต, และช่องตลอดจนจำความ

หมายของเนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องยังไม่ได้ ผู้ศึกษานั้นๆ ก็ไม่ควรจะไปเรียนในบท

อื่นๆ ต่อไปอีก เพราะถึงจะเรียนไปก็ไม่มีทางที่จะรู้วิชานี้ได้เป็นอันขาด และถ้าผู้ศึกษาคน

ใดเรียนในบทเรียนนี้จนจำได้เรียบร้อยแล้ว ผู้ศึกษานั้นๆ จึงพร้อมที่จะเรียนในบทเรียนบท

อื่นๆ ต่อไปอีก

            อนึ่ง อันเนิน, ที่ราบ, โค๊ตชีวิต, และช่องนี้ ตามหลักวิชาได้จำแนกออกเป็น ๒

จำพวกด้วยกันคือ

๑.           เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่อง บางอย่างเป็นแต่ความหมาย

๒.         เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ, และช่อง บางอย่างเอาชื่อของเนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ

และช่องนั้นๆ บวกเข้าไปกับเส้นเลยที่เดียว

สำหรับ เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่อง ที่เป็นแต่ความหมายนั้นมีดังนี้ คือ เนิน

อารมณ์ มีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นอารมณ์ เนินสำคัญมีความหมายว่าเป็นที่ขึ้น

ของเส้นโด่งดัง เนินเรื่องคู่มีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นเรื่องคู่ เนินญาณมีความ

หมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นรอบรู้ เนินพิฆาตมีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นศัตรู

เนินรวดเร็วมีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นรวดเร็ว เนินโรคมีความหมายว่าเป็นที่

ขึ้นของเส้นร้อนใจเนินอ่อนโยน มีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นอ่อนโยน เนินหลัก

ฐาน มีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นหลักฐาน เนินครอบครัวมีความหมายว่าเป็นที่

ขึ้นของเส้นที่เกี่ยวด้วยคนในครอบครัว เนินดุดันมีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้น

หวาดกลัว โค๊ตชีวิตมีความหมายว่าเป็นที่ขึ้นของเส้นหมุนเวียน

            สำหรับ เนิน, ที่ราบ, และช่อง ที่เอาชื่อบวกเข้ากับเส้นเลยทีเดียวนั้นมีดังนี้คือ ช่อง

หมดเปลืองเอาชื่อคำว่า “หมดเปลือง” บวกเข้ากับเส้นเนินร้อนรนเอาชื่อคำว่า “ร้อนรน”

บวกเข้ากับเส้น ช่องผิดหวัง เอาคำว่า “ผิดหวัง” บวกเขากับเส้น ช่องเสียหาย เอาคำว่า “เสีย

หาย” บวกเข้ากับเส้น  เนินลับเอาคำว่า “ลับ” บวกเข้ากับเส้น ที่ราบลำบากเอาคำว่า

“ลำบาก” บวกเข้ากับเส้น เนินวิปริตเอาคำว่า “วิปริต” บวกเข้ากับเส้น

            การที่ได้อธิบายไว้ด้วยว่า เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องใด เป็นแต่ความหมาย หรือ

เนิน, โค๊ตชีวิต, ที่ราบ และช่องใดเอาชื่อบวกเข้าไปกับเส้น เรื่องนี้บอกไว้ให้เป็นความรู้

เท่านั้น ซึ่งเมื่อได้เรียนสูงขึ้นไปแล้วผู้ศึกษาก็คงจะเห็นได้เองว่า  เส้นบางเส้นเอาชื่อของเนิน

บวกเข้าไปเลย เช่น “วาสนาลำบาก” “วาสนาร้อนรน” หรือ “สมองวิปริต” (สมองเกิน)

“วาสนาผิดหวัง” เป็นต้น ซึ่งชื่อของเส้นทั้งหลายเหล่านี้ย่อมแสดงไว้อย่างชัดเจนแล้วว่า เนิน

ใดช่องใดที่ราบใด เอาชื่อของเนิน และช่องที่ราบนั้นบวกเข้าไปกับเส้นด้วย