31.อะไรจะเกิด ก็ให้มันเกิด!!
www.arjanpong.com.
#ตำนาน #นักรบกรุงศรี #อยุธยา #พลังภูผา

เจ้าทุ้ยวิ่งไปเก็บดาบของมันที่ตกอยู่ข้างหน้า ก่อนจะดีดตัวเองไปทางซ้าย โกยอ้าวอย่างไม่คิดชีวิต!! ตามหลังติดๆมาด้วยงวงของ"ไอ้งาดำ"ที่โกญจนาท เสียงดังกึกก้องเเผดเสียงร้องลั่นป่า ห่างไม่ถึงสามวาเสียด้วยซ้ำ!!

"พ่อแก้วแม่เเก้ว ช่วยลูกช้างด้วย!!..."
" แปร๊นนนนน!!..."
"มึงจะร้องทำห่าอะไรวะ?!!.."

เสียงของเจ้าทุ้ยสบถอยู่ในลำคอ ในขณะที่ลมร้อนๆจากปลายงวงของเจ้างาดำ ก็วิ่งไล่จี้ติดตามหลัง หายใจรดต้นคออยู่ใกล้ๆห่างไม่ถึงห้าคืบ เท้าไวเท่าความคิด เจ้าทุ้ยหักหลบขวาวิ่งขึ้นเนินที่อยู่ตรงหน้าทันที เพราะสัญชาตญาณบอกให้รู้ในเสี้ยววินาทีเป็นวินาทีตายในขณะนั้นว่า ขืนมันยังดันทุรังวิ่งตรงไปข้างหน้าอยู่อีก เนื้อหนังของมันก็คงจะถูกฉีก กระซวกเเทง โดนเหยียบกระทืบจนเละเทะอย่่างไม่ต้องสงสัย??

กำลังวังชามีอยู่เท่าไร ใส่โกยเเนบอย่างไม่คิดชีวิต จุดหมายปลายทางก็คือเนินเขาเตี้ยๆ ที่หลานสาวของมันกำลังวิ่งขึ้นไปยังซอกหินเล็กๆ ที่มีใยสีขาวๆปกคลุมอยู่ทั่วบริเวณนั้นเต็มไปหมด

"ฉิบหายเเล้วมึง!!.."
"อีหนู!!..มึงอย่าเข้าไปในนั้นนะโวัยยยย!!.."

เจ้าทุ้ยวิ่งตะโกนร้องเสียงหลง!! เมื่อเห็นหลังไวๆของหลานรัก เดินเเหวกใยขาวๆที่ปกคลุมไปทั่วระหว่างซอกหินเล็กๆนั้น ก่อนที่จะเเทรกร่างของเธอ หายวับเข้าไปข้างใน ในช่วงเวลาที่ฟ้ากำลังเริ่มจะสางพอดี

"เฮ้ยยยยยยย!! หลุมต่อ!!...."

เจ้าทุ้ยตะโกนขึ้นยังไม่ทันสุดเสียง ร่างของมันก็ร่วงหล่นลงไปในหลุมขนาดใหญ่เกินกว่าสิบวา ลึกเกิอบจะท่วมหัว ที่ถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้เเละกิ่งไม้เเห้งๆ ที่ปิดปากหลุมขนาดใหญ่เอาไว้อย่างหยาบๆ

เป็นเรื่อง!! "ต่อเสือยักษ์"นับเเสนที่กำลังนอนหลับอยู่ภายในหลุม ต่างก็พากันบินกรูออกมาจากหลุม ด้วยอาการตกใจเเละโกรธเเค้น!!

"เเปร๊นนนนนนน!!..."

"ไอ้งาดำ" ที่ขณะนี้ได้หยุดกึกกก!! อยู่ตรงขอบปากหลุม"ต่อเสือยักษ์" ได้เเผดเสียงร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวดทรมาน หลังจากถูกฝูงต่อมหาประลัย รุมตีรุมต่อยเจ้าตัวจ่าโขลงหัวหน้าใหญ่ พร้อมกับบริวารของมันร่วมสามสิบเชีอกอย่างอาฆาตเเค้นเอาเป็นเอาตาย เพราะเข้าใจว่าพวกนี้มารบกวนเเละเป็นอันตรายต่อรังของมัน จนพวก"ไอ้งาดำ" จำต้องถอยร่นอย่างไม่เป็นขบวน เจ้าช้างป่าที่ดุร้ายเหล่านั้น ต่างก็ใช้งวงปัดไปปัดมาอย่างรุนเเรงเเละสะเปะสะปะ เพราะพิษสงจากเหล็กในของเจ้า"ต่อเสือยักษ์"นั้น มันมีพิษอย่างรุนเเรงเเละเฉียบพลัน อันตรายจนถึงตายได้!!

"ต่อ"จะมีพิษสงร้ายกว่า"ผึ้ง"ตรงที่ต่อตัวหนึ่งสามารถต่อยเหยื่อได้หลายครั้ง ขณะที่ผึ้งจะต่อยเหยื่อได้เพียงครั้งเดียวแล้วทิ้งเหล็กในฝังไว้บนตัวเหยื่อ เเละความดุร้ายอาฆาตเเค้นของ"ต่อเสือ"นั้น ถ้าเหยื่อหรือศัตรูไม่ล้ม อย่างหวังเลยว่าพวกมันจะหยุดการโจมตี!! ซึ่งบัดนี้ เจ้าช้างป่าเเต่ละเชือกต่างก็พากันวิ่งหนีเเตกกระเจิงไปทุกทิศทุกทาง พร้อมส่งเสียงเเผดร้องก้องป่าอย่างเจ็บปวดโหยหวน โดยมีเจ้า"ต่อเสือยักษ์"ที่กำลังโกรธเเละอาฆาตเเค้น ไล่บินตามต่อยตามตีช้างป่าเเต่ละเชือก ที่กำลังวิ่งหนีอย่างไม่ลดละ!!

"เดือน" หลานสาวคนสู้ของเจ้าทุ้ย บัดนี้..ได้เดินเเหวกใยขาวๆที่ปกคลุมระหว่างซอกหินซอกเล็กๆนั้นเข้าไป ซึ่งมันเป็นช่องเเคบๆขนาดไม่เกิดสองศอก ที่เด็กสาวพอจะเบี่ยงตะเเคงก้าวเข้าไป เพื่อหลบหนีจากการไล่ล่าของ"ไอ้งาดำ"ได้

"ข้างในมีลมพัดออกมาด้วย??..."

เด็กสาวบ้านป่าอดที่จะเเปลกใจไม่ได้ว่า ซอกหินเล็กๆขนาดนี้ที่อยู่ตีนเขา มันจะเป็นโพรงหรือจะเป็นถ้ำได้อย่างไร?? ถ้าใช่ นั่นก็เเสดงว่าตรงนี้ไม่ใช่ปากถ้ำ!!

ด้วยความสงสัย สาวน้อยบ้านป่าก็ค่อยๆเบี่ยงตะเเคงก้าวเขยิบเข้าไปข้างใน ไม่นานนักเธอก็โผล่เข้ามายืนอยู่ริมผนังภายในถ้ำที่ไม่สูงเท่าใดนัก ลมเย็นๆที่ว่า มันพัดออกมาจากตรงนี้นี่เอง เธอค่อยๆหันหลังเเล้วปีนลงมายังพื้นถ้ำอย่างช้าๆ

เเสงเเดดยามเช้าตรู่ ที่สาดส่องเเสงสว่างไปทั่ว นั่นก็เเสดงว่าปากถ้ำก็คงจะอยู่ไม่ไกลออกไปเท่าใดนัก เเสงระยิบระยับที่ส่องสกาวอยู่ตามหินงอกหินย้อยเเละผนังถ้ำ ดูช่างสวยสดงดงาม วิจิตรตระกาตาเสียเหลือเกิน เเต่ที่มันน่าสยดสยองเเละชวนขนลุกขนพองเป็นอย่างยิ่ง นั่นก็คือที่บริเวณพื้นถ้ำ จะมีซากกระดูกเเละชิ้นส่วนของสิ่งมีชีวิตหลายๆโครงกระดูก ที่กระจัดกระจายไปทั่วพื้นผิวของถ้ำมากมายก่ายกองเต็มไปหมด รวมทั้งกระโหลกศรีษะของมนุษย์ที่มองเห็นฟันกรามได้อย่างชัดเจน

ด้วยสัญชาตญาณ เธอค่อยๆเอื้อมมือไปดึงดาบ"กั่น"สั้น "ด้าม"ยาว ที่อยู่ในฝักขัดไว้ข้างหลังใกล้ชิดติดกับซองธนู ออกมาอย่างช้าๆ ด้วยสายตาที่เฝ้าระวังภัยอย่างเต็มที่ เพราะสถานที่เเละบรรยากาศเเบบนี้ ลางสังหรณ์ที่เกิดขึ้น มันบอกชัดเลยว่า ที่นี่ล่ะ อันตรายกว่าอยู่ข้างนอกเสียอีก!!..

"กัสสสสสส!!....."
"ฟู่ฟฟฟฟฟฟ!!.."

สิ้นเสียงประหลาดที่ดังขึ้นเบาๆจากมุมถ้ำทางซ้ายมือของเธอ ก็ปรากฎว่ามียางเหนียวๆหยาบๆสีขาว ลอยละลิ่วปลิวละล่อง ตกลงมาห่อหุ้มคลุมร่างของเธอจนท่วมเต็มไปหมด!! เเล้วไอ้ยางเหนียวๆนั้น มันก็เเห้งเเข็งตัว หดยึดรั้งร่างของเธอเอาไว้ จนกระดิกพลิกตัวเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้!!

คุณพระช่วย!! ภาพที่เธอได้เห็นอยู่ตรงหน้าอยู่ในขณะนี้ มันทำให้เเม่สาวน้อยนักรบบ้านป่า ต้องตกตะลึงพึงเพริด หัวใจเเทบจะหยุดเต้นลงไปในขณะนี้เสียให้ได้!! สิ่งที่ทำให้เธออ้าปากตาค้าง มันกำลังเดินย่างสามขุมเข้ามาหาเธอ ที่ในขณะนี้ถูกเจ้าใยเหนียวๆสีขาว ร้อยรัดมันตรึงอยู่กับที่ไว้อย่างเเน่นหนา ซึ่งเธอพยายามสบัดตัวอย่างเเรง ก็ไม่มีทางที่จะทำให้หลุดพ้นจากอันตรายที่อยู่ตรงหน้าในขณะนี้ไปได้!!...

"พ่อจ๋า เเม่จ๋า...."

สาวน้อยบ้านป่า ลูกกำพร้าจากเมืองระเเหง เเขวงเมืองตาก เอ่ยขึ้นเบาๆก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลง พร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลเอ่อล้นจากดวงตาทั้งคู่ เหมือนล่วงรู้ว่าวาระสุดท้ายของชีวิต ได้มาถึงเเล้ว........