กองปราบ-ทหาร รวบเลขาฯ ใต้ร่มพระบารมี หมิ่นเบื้องสูง

 http://dangdd.com/threads/%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%95%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%88%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%86%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99.125575/page-2

นายทหารพระธรรมนูญ ร่วมกับ ตำรวจกองปราบปราม จับกุม เลขาธิการสำนักงานเทิดไท้องค์ราชัน  ตามกฎอัยการศึก หลังถูกกล่าวหา หมิ่นเบื้องสูง พร้อมของกลางทองคำหนัก 1 กิโลกรัม ขณะกำลังขับรถเก๋งหลบหนีไปต่างจังหวัด 

วันนี้ (17  พ.ย.) ที่ กองปราบปราม (บก.ป.)  พ.ท. บุรินทร์ ทองประไพ นายทหารพระธรรมนูญ (พล.ม.2) พ.ต.ท.นทธีฤทธิ์ หาญเสน่ห์ลักษณ์ พนักงานสอบสวน  กก.1 บก.ป. พร้อมตำรวจกองปราบปรามนำกำลังจับกุม นายชัยรินทร์ ขาวคม  เลขาธิการสำนักงานเทิดไท้องค์ราชัน ตามกฎอัยการศึก หลังถูกกล่าวหาหมิ่นเบื้องสูงตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 ได้ที่ย่านบางรัก พร้อมของกลางทองคำหนัก 1 กิโลกรัม ขณะกำลังขับรถเก๋งหลบหนีไปต่างจังหวัด พร้อมทั้งจับกุม น.ส.พิชญากัญญ์ วิชัยดิษฐ์ อายุ 35 ปี พร้อมของกลางหนังสือเดินทางเล่มน้ำเงิน ปืนพกสั้น 2 กระบอก พร้อมกระสุนจำนวนหนึ่ง โดยจับกุมได้ที่ย่านลาดกระบัง

จากกรณีที่ หม่อมราชวงศ์สมลาภ กิติยากร อดีตประธานสำนักเลขาธิการเทิดไท้องค์ราชัน ได้เข้าแจ้งความร้องทุกข์พนักงานสอบสวน กก.1 บก.ป.ว่า นายชัยรินทร์ และ น.ส.พิชญากัญญ์    ได้นำชื่อสำนักงานไปแอบอ้างเพื่อหาผลประโยชน์เข้าตัวเอง ตนจึงได้ลาออกจากประธานสำนักงานฯ แล้วเข้าแจ้งความดังกล่าว

โดยสืบสวนทราบว่า นายชัยรินทร์ กับพวก ได้นำสถาบันฯ ไปแอบอ้างทำโครงการหลายโครงการทั่วประเทศ เช่นไปขอใช้อาคารของ บริษัท กสท.โทรคมนาคม หรือแคทเทเลคอม นานเป็นเวลา 3 ปี โดยไม่จ่ายค่าเช่า หลอกลวงผู้อื่นว่าสามารถวิ่งเต้นโยกย้ายรัฐมนตรี / นายทหาร / นายตำรวจ และข้าราชการต่างๆ หลอกสร้างพระพุทธรูปทองคำที่ประเทศอินเดีย จัดงานการกุศลต่างๆ แอบอ้างขอถ้วยรางวัล รวมทั้งเปิดสถาบันสอนหลักสูตรปริญญาโท-ปริญญาเอก โดยที่กระทรวงศึกษาธิการไม่ได้รับรอง ทั้งนี้ นายชัยรินทร์ ยังได้นำรถเก๋งมาทำเป็นรถนำขบวน แล้วทำเรื่องขอกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารมาดูแลความปลอดภัย และยังอ้างว่าสามารถขอหนังสือเดินทางเล่มน้ำเงินได้อีกด้วย

นอกจากนี้ยังทราบมาว่า นายชัยรินทร์ ยังเป็นเลขาธิการสำนักงานใต้ร่มพระบารมีอีกด้วย ซึ่งมีผู้เสียหายหลงเชื่อหลายราย มูลค่าความเสียหายทั้งหมดหลายพันล้านบาท ซึ่งเจ้าทุกข์อยู่ระหว่างเตรียมแจ้งความดำเนินคดีหลายราย โดยในส่วนของบริษัทแคทเทเลคอมนั้นมียอดความเสียหายเกือบ 30 ล้านบาท จะเข้าแจ้งความดำเนินคดี นายชัยรินทร์ กับพนักงานสอบสวน กก.1 บก.ป.ในวันพรุ่งนี้ ( 18 พ.ย.)

ทั้งนี้ นายชัยรินทร์ กล่าวว่า เรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องขัดแย้งภายในสำนักงาน คนที่ตั้งสำนักงานมากล่าวหาตนซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติ และยืนยันว่าตนไม่เคยไปรับเงินบริจาค หรือหลอกลวงตามที่ถูกกล่าวหา ซึ่งเงินที่นำมาใช้ในโครงการตนยังนำเงินของภรรยามาดำเนินการเอง ซึ่งตนรู้สึกเสียใจที่ถูกกล่าวหาเช่นนี้ ทั้งๆ ที่ตนทำงานนี้ด้วยจิตอาสาไม่ได้มีเงินเดือนแต่อย่างใดมาโดยตลอด

เอเอฟพี - ภาพวาดสีน้ำที่เผยให้เห็นเขตเมืองเก่าในมิวนิก และเชื่อกันว่า “อดอล์ฟ ฮิตเลอร์” เป็นผู้วาดขึ้นเมื่อ 100 ปีก่อน ได้ถูกนำออกประมูลขาย ณ สถาบันประมูลของเยอรมนีไปในราคา 130,000 ยูโร (ราว 5 ล้านบาท) วานนี้ (22 พ.ย.)                แคทธริน ไวด์เลอร์ ผู้อำนวยการสถาบันประมูล “ไวด์เลอร์” ในเมืองนูเรมเบิร์ก กล่าวว่า งานศิลปะชิ้นนี้ต้องตาผู้ประมูลหลายคนที่ดั้นด้นมาจาก 4 ทวีป ก่อนที่ผู้ซื้อรายหนึ่งจากตะวันออกกลางจะคว้าไปครอง แต่เธอปฏิเสธที่จะให้รายละเอียดของผู้ชนะการประมูล                สถาบันประมูลแห่งนี้ระบุว่า ภาพวาดชิ้นนี้เป็นหนึ่งในผลงานราว 2,000 ชิ้นของฮิตเลอร์ และคาดว่าผู้นำเผด็จการรังสรรค์งานศิลปะชิ้นนี้ขึ้นเมื่อราวปี 1914 ซึ่งเป็นช่วงที่เขาหาเลี้ยงปากท้องด้วยการเป็นศิลปิน ก่อนที่เขาจะผันตัวไปเป็นผู้นำเผด็จการนาซีเยอรมนีใน 2 ทศวรรษต่อมา                ก่อนหน้านี้มีความคาดหมายกันว่า ภาพเขียนชิ้นนี้จะสามารถเคาะประมูลในราคา 50,000 ยูโรเป็นอย่างต่ำ โดยไวด์เลอร์ซื้อภาพชิ้นนี้มาจากสองพี่น้องสูงวัย ที่ปู่ของพวกเธอซื้อมันมาเมื่อปี 1916                เมื่อมองเพียงผิวเผินแล้วผลงานของฮิตเลอร์อาจดูเหมือนภาพวาดธรรมดาๆ แต่สถาบันประมูลแห่งนี้ชี้ว่า ผู้ที่ประมูลภาพขนาด 28 คูณ 22 นิ้วชิ้นนี้ไปเมื่อวันเสาร์ (22) ยังจะได้รับใบเสร็จซื้อขาย พร้อมจดหมายลงชื่อ อัลแบร์ท บอร์มานน์ ซึ่งเป็นผู้ช่วยของฮิตเลอร์ และเป็นพี่น้องกับ มาร์ติน บอร์มานน์ เลขานุการส่วนตัวของผู้นำนาซีเยอรมนี                จากเนื้อความในจดหมายฉบับนี้ ที่ไม่ได้ระบุวันเวลาไว้แน่ชัด พบว่าเจ้าของภาพชิ้นนี้ในสมัยนาซีได้ส่งรูปถ่ายของภาพวาดชิ้นนี้ไปยังที่ทำการของฮิตเลอร์ เพื่อขอให้ตรวจสอบว่าเป็นของจริงหรือไม่ จากนั้นบอร์มานน์ก็เขียนจดหมายตอบกลับไปยืนยันว่า ภาพนี้เป็น “งานศิลปะชิ้นหนึ่งของท่านผู้นำ”

เปิดแฟ้มลับชีวิตรัก อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler)

 

ใครว่าผู้ชายเถื่อนๆ ไม่มีหัวใจ ถึงแม้จะถูกจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ว่าเป็นฆาตกรโหดของโลก แต่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ผู้นำแห่งพรรคนาซีเยอรมัน ก็ยังมีผู้หญิงที่รักมากที่สุดถึงสองคน คนหนึ่งคือแม่ผู้ให้กำเนิด และอีวาบราวน์ หญิงคนรักที่อยู่กับฮิตเลอร์ในเวลาที่เขาตาย

 

     

คลารา แม่ของฮิตเลอร์เป็นเพียงลูกสาวชาวนาจนๆ ไม่มีการศึกษา แต่เธอก็ทุ่มเททุกอย่างในชีวิตเพื่อลูก ความเอาใจใส่ของเธอเป็นตัวแปรสำคัญที่หล่อหลอมให้ฮิตเลอร์เป็นผู้ชายรักสะอาด เจ้าระเบียบ และมีเมตตากับสาวๆ เป็นพิเศษ จนพาลเป็นโรคแพ้ผู้หญิงไปเลย ทหารคู่ใจของฮิตเลอร์เขียนไว้ในบันทึกว่า ฮิตเลอร์เป็นพวกเจ้าชู้หน้าตาย เห็นสาวสวยเป็นต้องจีบดะ เช่น ถ้าเลขาสาวคนไหนป่วย ฮิตเลอร์จะไปเยี่ยมถึงบ้าน แต่ถ้าทหารผู้ชายป่วย ฮิตเลอร์กลับไม่สนใจ

ฮิตเลอร์และอีวา บราวน์

สำหรับ อีวา บราวน์ (Eva Braun) เธอควบตำแหน่งนางบำเรอ นกน้อยในกรงทอง ภรรยา และคู่ทุกข์คู่ยากเพียงหนึ่งเดียวของฮิตเลอร์ไว้ครบถ้วน อีวายอมทิ้งชีวิตอิสระในโลกกว้างมาเป็นนางบำเรอในเซฟเฮ้าส์ของฮิตเลอร์ตั้งแต่อายุเพียง 17 ปี เพราะรักผู้ชายคนนี้สุดหัวใจ แต่ชีวิตหลบๆ ซ่อนๆ ของเธอไม่ได้ราบรื่นนัก อีวาพยายามฆ่าตัวตายถึงสองครั้ง เนื่องจากจนความเจ้าชู้ของฮิตเลอร์ไม่ไหว ครั้งแรกเธอยิงตัวเอง ส่วนครั้งที่สองเธอกินยานอนหลับเข้าไปถึง 35 เม็ด โชคดีว่าทหารคนสนิทของฮิตเลอร์เข้ามาช่วยไว้ได้ อีวาจึงรอดชีวิตไปจนถึงวันที่ฮิตเลอร์หมดสิ้นทุกสิ่ทุกอย่าง และต้องหลบหนีไปอยู่ในที่มั่นแห่งสุดท้าย รอเวลาที่กองทัพศัตรูจะเข้ามาประหัตประหาร

ฮิตเลอร์พยายามอ้อนวอนให้อีวาหนีไป แต่เธอเลือกที่จะตายเคียงข้างเขา ฮิตเลอร์จึงตัดสินใจที่จะตอบแทนสาวความภักดีของสาวคนรักเป็นครั้งสุดท้ายด้วยการแต่งงานกับเธอ พิธีแต่งงานที่อีวารอคอยมาชั่วชีวิต มีเพียงบาทหลวงแก่ๆ กับทหารคนสนิทของสามีร่วมเป็นสักขีพยาน แต่แค่นี้เธอก็พอใจแล้ว หลังจากแต่งงานได้เพียงวันเดียว จุดจบของฮิตเลอร์กับผู้หญิงที่สละชีวิตเพื่อเขาก็มาถึง ทั้งสองกรอกยาพิษเข้าปาก จากนั้นก็นั่งพิงกันเงียบๆ อยู่บนโซฟา จวบจนนาทีมรณะเดินทางมาถึง

ประวัติเกี่ยวกับผู้หญิงของฮิตเลอร์จบลงเพียงเท่านี้ จึงไม่เคยมีใครรูเลยว่าในมุมที่ลึกที่สุดของหัวใจ ฮิตเลอร์ยังมีผู้หญิงอีกสองคนแอบซ่อนไว้อย่างลับๆ แม้ว่าพวกเธอจะไม่ได้การยอบรับว่าเป็นคนรักของเขา ไม่แม้แต่จะมีชื่ออยู่ในบันทึกประวัติของฮิตเลอร์ แต่เขาก็ยังคงจดจำพวกเธอไม่เคยเสื่อมคลาย ผู้หญิงคนที่สามในชีวิตของฮิตเลอร์ เป็นสาวน้อยวัยใสชื่อ เจลี่ รัวบาล (Geli Raubal)ความน่าสนใจนั้นอยู่ที่เจลี่นั้นเป็นลูกของพี่สาวต่างมารดาของฮิตเลอร์ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงเข้าข่ายรักต้องห้ามนั่นเอง

เจลี่ รัวบาล (Geli Raubal)

ฮิตเลอร์ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาหลานสาวคนนี้เลยจนกระทั่งเขาอายุ 40 ปี เป็นใหญ่เป็นโตอยู่ในพรรคนาซีแล้ว เขาได้ชวนพี่สาวมาทำงานเป็นแม่บ้านให้ และเจลี่ก็ตามแม่ของเธอมาอาศัยร่มเงาน้าชายด้วย พอเห็นความสดใสอิ่มเอิ่มเหมือนดอกไม้แรกผลิของหลานสาว งูเห่าบนหัวฮิตเลอร์ก็เริ่มออกสเต็ปทันที ฮิตเลอร์โอ๋หลานสาวคนสวยจนออกนอกหน้า ทั้งส่งเสียให้เรียน ให้เงินเดือนใช้ และยังตามใจให้เธอแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาแพง ทั้งที่ปกตอฮิตเลอร์ต่อต้านความฟุ่มเฟือยสุดลิ่มทิ่มประตู เนื่องจากมันขัดกับภาพลักษณ์ของพรรคนาซี ซึ่งเป็นกระบอกเสียงของผู้ใช้แรงงาน ผู้บริหารทุกคนจึงต้องทำตัวสมถะให้มากถึงมากที่สุด

ตอนแรกเจลี่ยังไม่คิดจะตกร่องปล่องชิ้นกับน้าชาย เพราะสาวสวยอย่างเธอย่อมสนใจคนหนุ่มๆ มากกว่า ชายหนุ่มที่เธอมีใจให้มีชื่อว่าเอมิล เป็นองค์รักษ์ประจำตัวของฮิตเลอร์นั่นเอง ขณะเดียวกันเธอก็มีกิ๊กไว้แก้ว่างอีกหลายคน จนครั้งหนึ่งเอมิลทนเห็นภาพบาดตาขณะแฟนสาวกำลังหัวร่อต่อกระซิกกับชายอื่นไม่ได้ เลยเข้าไปประเคนกำปั้นใส่กิ๊กของเจลี่ถึงขั้นสลบ ทำให้เรื่องที่เขาแอบคบกับเธอรู้ไปถึงหูฮิตเลอร์จนได้  เปลือกนอกฮิตเลอร์ไม่แสดงอาการอะไร ทว่าในใจนั้นเดือดปุดๆ ที่คนสนิทบังอาจมาเจาะไข่แดงไก่วัดแสนสวย เลยแกล้งไม่ยอมจ่ายเงินเดือนให้เอมิล หรือบางทีก็จ่ายช้าจนอีกฝ่ายแทบไม่มีกิน เอมิลเข้าใจได้ทันทีว่านี่คือแผนบีบให้เขาลาออกของเจ้านาย ครั้นเขาจะฮึดสู้ก็คงไม่แคล้วต้องเจอไข้โป้งเข้าสักวัน ในที่สุดทหารหนุ่มจึงต้องขอย้ายไปทำงานในหน่วยงานอื่น

พอทางสะดวกฮิตเลอร์ก็เดินหน้าลุยจีบเจลี่เต็มที่ ส่วนเจลี่ซึ่งติดนิสัยฟุ่มเฟือยเข้าไปเต็มเปาแล้ว ก็ฉลาดพอที่จะรู้ว่ามีแต่น้าชายนี่แหละที่จะบันดาลเครื่องเพชร เสื้อผ้างามหรู และความสะดวกสบายให้เธอได้ แม่สาวน้อยร้อยชั่งจึงโอนอ่อนตามใจฮิตเลอร์แต่โดยดี แม้เธอจะเคยเล่าให้เพื่อสนิทฟังว่าฮิตเลอร์ชอบสั่งให้เธอทำอะไรที่แปลกพิลึกกึกกือ จนบางครั้งเธออยากจะอาเจียนเสียให้ได้ และก็เพราะเจลี่นี่เองที่ทำให้ฮิตเลอร์ซึ่งกำลังมีปัญหาสมรรถภาพทางเพศ หายดิบหายดีเป็นปลิดทิ้ง แต่ความรักของผู้ชายวัย 40 กับสาวน้อยอายุแค่ 20 ปีย่อมไม่ง่าย ยามหวานทั้งคู่จะชวนกันนั่งรถเปิดประทุนไปปิกนิค บางครั้งก็ไปดูหนัง ละครหรือโอเปร่า แต่ยามร้ายวึ่งเกิดขึ้นบ่อยมาก ทั้งคู่จะเถียงกันหน้าดำหน้าแดง ฮิตเลอร์นั้นรู้ทันนิสัยเจ้าชู้ของหลานสาว จึงไม่ชอบให้เธอออกไปเที่ยวตามลำพัง เวลาเขาต้องไปปราศรัยตามเมืองต่างๆ ฮิตเลอร์จะกักบรเวณเจลี่ไว้ในบ้าน โดยมีองครักษ์เดินยามเฝ้าราวกับมักโทษก็ไม่ปาน ถ้าเจลี่อยากจะไปงานเต้นรำโดยไม่มีเขาไปด้วย ฮิตเลอร์จะบังคับให้หลานสาวแต่งตัวมิดชิด ห้ามโชว์เนื้อหนังมังสาเป็นอันขาด แถมยังส่งลูกน้องไปคุมเธอที่งาน เจลี่จะเต้นรำกับผู้ชายหน้าไหนไม่ได้เลย ยกเว้นสองเกลออ้วนผอมขี้เหร่คู่นี้เท่านั้น

เจลี่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอีวา บราวน์ แต่ต่างกันตรงที่อีวาเย็นเป็นน้ำ ส่วนเธอกลับร้อนเป็นไฟ อีวา บราวน์ ทนสภาพเมียเก็บที่ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันได้นานถึง 12 ปี แต่สำหรับเจลี่แค่ไม่ได้ออกไปเที่ยวเพียงเดือนเดียวเธอก็ไม่ไหวแล้ว ด้วยเหตุนี้เธอจึงมีปากเสียงกับฮิตเลอร์บ่อยมาก สงครามระหว่างน้าหลานมาถึงขีดสุดในวันที่ 18 กันยายน 1931 เมื่อเจลี่อยากไปเยี่ยมญาติที่กรุงเวียนนาแต่ฮิตเลอร์ไม่ยอม ทั้งคู่จึงตะโกนใส่หน้ากันอย่างดุเดือด สุดท้ายฮิตเลอร์ตะโกนว่า "ไปยิงตัวตายซะไป๊"

พอหลานสาวเลือดร้อนได้ยินอย่างนั้น อารมณ์อยากประชดประชันก็พรั่งพรู เธอวิ่งเข้าไปในห้องนอนคว้าปืนขึ้นจ่อยิงเข้าที่หน้าอกตัวเอง จนขาดใจตายทันที นับจากวันนั้นเป็นต้นมาฮิตเลอร์ก็เลิกกินเนื้อสัตว์ เขาให้เหตุผลว่าทุกครั้งที่เขาเห็นเนื้อดิบๆ ชุ่มเลือด เขาจะนึกถึงสภาพของเจลี่ที่แน่นิ่งจมกองเลือด เลือดเนื้อถูกแรงระเบิดกระจายอยู่บนพื้น

ผู้หญิงคนสุดท้ายที่มีชีวิตอยู่ในความทรงจำของฮิตเลอร์ เป็นสาวน้อยบ้านนอกที่แตกต่างจากอีวาและเจลี่โดยสิ้นเชิง ชาร์ล็อต โลบ์ฌัวเอ (Charlotte Lobjoie) เป็นเพียงหญิงชาวบ้านในแคว้นไกลปืนเที่ยงที่ชื่อนอร์ปาเดอกาแล ในฝรั่งเศส ความสัมพันธ์ของทั้งสองต้องเรียกว่าเป็นแบบเปิดปุ๊บติดปั๊บ เพราะแต่ออกเที่ยวด้วยกันเพียงครั้งเดียว ฌอง มารี (Jean-Marie) ลูกชายของทั้งคู่ก็ลืมตาดูโลกในอีกเก้าเดือนต่อมา หลังจากที่ทั้งสองมีสัมพันธ์กันในค่ำคืนที่ต่างฝ่ายต่างเมากันทั้งคู่ หลังจากวันนั้นฮิตเลอร์ก็ติดต่อชาร์ล็อตเป็นครั้งคราว แต่เขาไม่เคยยอมรับว่าฌอง มารีเป็นลูกเลย เด็กชายจึงโตขึ้นมาในสภาพลูกกำพร้าที่ถูกเด็กๆที่โรงเรียนกลั่นแกล้งอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะเรื่องที่เขาเป็นลูกไม่มีพ่อนั้น เป็นอาหาปากอันโอชะของพวกเด็กเกเรเลยทีเดียว

พอโตเป็นหนุ่มโชคชะตาก็ชักพาฌอง มารี เข้าสู่โลกของสงคราม เขาเข้าร่วมกับกองทัพฝรั่งเศสทำสงครามกับเยอรมัน รวมทั้งเป็นสมาชิกขบวนการฝรั่งเศสเสรี (French Resistance) เพื่อต่อต้านการรุกรานของนาซี โดยไม่รู้สักนิดว่าผู้นำฝ่ายปรปักษ์ที่เขาและเพื่อนทหารทุกคนอยากกำจัด ก็คือบิดาบังเกิดเกล้าของตัวเองชาร์ล็อตต้องทนฟังลูกชายเล่าถึงปฏบัติการของเขาและเพื่อนๆ อย่างไม่สบายใจ ยิ่งลูกชายประกาศกร้าวว่าจะเด็ดหัวอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ผู้นำนาซีให้จงได้ เธอก็อกสั่นขวัญแขวนด้วยว่ากลัวลูกชายอาจกลายเป็นฆาตกรฆ่าพ่อเข้าสักวัน  สุดท้ายเธอจึงบอกความจริงให้ฌอง มารีรู้

หลังจากชาร์ล็อตเสียชีวิตไปในวัยชรา ฌอง มารีก็พบภาพวาดรูปของเธอที่วาดโดยฮิตเลอร์ ถูกเก็บไว้อย่างดีในห้องใต้หลังคา เป็นหลักฐานเพียงชิ้นเดียวที่ยืนยันความสัมพันธ์ของทั้งสอง และเป็นสิ่งที่บอกให้รู้ว่า แม้ฮิตเลอร์จะไม่ยอมรับลูกชาย แต่เขาก็ยังมีความรู้สึกดีๆ ต่อชาร์ล็อตอยู่เสมอ เพราะเธอคือแม่ของลูกชายเพียงคนเดียวของเขา เธอจึงเป็นเหมือนเงาดำที่ฮิตเลอร์ไม่มีวันสลัดหลุดตลอดไป ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนก็

หว่านเงินเกือบ 2 แสนล้านไร้ผล ยาง-ข้าวดิ่งไม่ถึงครึ่งรับจำนำ

จาก ประชาชาติธุรกิจ

               

 

                                        วันศุกร์ ที่ 21 พฤศจิกายน เป็นวันแรม 15 ค่ำเดือน 12

กายนี้ เป็น “กรรมเก่า”

พุทธวจน

ภรรยานายสมยศ พฤกษาเกษมสุข จำเลยคดีม.112 ยื่นคำร้องพร้อมหลักทรัพย์เงินสด 1 ล้านบาท ขอปล่อยชั่วคราว นายสมยศ เป็นครั้งที่ 16

วันที่ 18 พฤศจิกายน 2557 ที่ศาลอาญารัชดาฯ นางสุกัญญา พฤกษาเกษมสุข ภรรยา นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข อดีตบรรณาธิการบริหารนิตยสารวอยซ์ ออฟทักษิณ และแกนนำกลุ่ม 24 มิถุนาประชาธิปไตย จำเลยซึ่งถูกศาลอุทธรณ์พิพากษายืนจำคุก 10 ปี ในคดีหมิ่นสถาบันเบื้องสูง ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 เดินทางมายังศาลอาญา พร้อมกับทนายความ เพื่อยื่นคำร้องขอปล่อยชั่วคราว นายสมยศ โดยเตรียมหลักทรัพย์เป็นเงินสด 1 ล้านบาท

ทั้งนี้นางสุกัญญา กล่าวว่า คดีนี้อยู่ระหว่างรอศาลฎีกามีคำพิพากษา คาดว่าจะใช้เวลา 2-3 ปี และนายสมยศ ยังถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำพิเศษ กรุงเทพ ทำให้นายสมยศ ไม่มีโอกาสสู้คดีได้อย่างเต็มที่ จึงได้ยื่นขอปล่อยชั่วคราวนายสมยศมาแล้ว 15 ครั้ง ส่วนเหตุผล ที่ก่อนหน้านี้ศาลไม่อนุญาตเนื่องจากทางตำรวจได้คัดค้านการปล่อยชั่วคราว เกรงว่าจะหากได้รับปล่อยตัวไปจำเลยจะไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน ประกอบกับคดีนี้มีอัตราโทษสูง

อย่างไรก็ตามนางสุกัญญา ระบุว่า ตามพฤติการณ์ในคดี นายสมยศ ไม่ใช่ผู้กระทำผิดโดยตรง การยื่นขอปล่อยชั่วคราวครั้งที่ 16 นี้ก็หวังว่าศาลจะเมตตา และให้ความเป็นธรรม

แป๊ะลิ้ม
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุก 85 ปี
ศาลให้ประกัน ระหว่างฏีกา
แต่สมยศ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุก 10 ปี
ศาลไม่ให้ประกัน ระหว่างฏีกา
ทุเรศไหมครับ
ศาลไทย

 นักศึกษากำลังจะกลับมา.......?

 big60 20 พฤศจิกายน 2014 - 16:44 #7

ไม่เกี่ยวกับทักษิณหรือเพื่อไทย ไม่เกี่ยวกับเมือกมาร์คหรือประชาธิปัตย์ แต่เกี่ยวกับสองคู่ต่อสู้ตัวจริงของเขาซึ่งมีมาแต่อดีต ระหว่าง เผด็จการทหาร กับ พลังบริสุทธิ์ของนักศึกษาผู้แสวงหาความเป็นธรรมในสังคม ทุกครั้งก็เป็นแบบนี้ ทหารจะออกมาก่อน เมื่อล้ำเส้นล้มล้างระบอบมากเกินไป จนประเทศกลายเป็นเผด็จการเต็มรูปแบบ...เมื่อนั้นพลังต่อต้านที่ไม่เกี่ยวกับทักษิณหรือเพื่อไทย จะออกมาต้านเขาเอง

เคยติงเขาแล้วว่าอย่าทำอะไรที่มันเกินไปจนพลังบริสุทธิ์รับไม่ได้ คู่ต่อสู้ไม่ใช่มีแค่ศรัตรูทางการเมืองอย่างทักษิณหรือเพื่อไทย แต่ยังมีพลังเงียบบริสุทธิ์ที่จับตาดูอยู่ เกินไปจนออกนอกลู่นอกทางเมื่อไหร่ จะถูกต่อต้านอย่างรุนแรงจากพลังบริสุทธิ์เหล่านี้...แต่ดูเหมือนเขาจะชะล่าใจเกินไป ทำอะไรจนออกนอกหน้านอกตา เหมือนกับว่าพลังเหล่านี้ตายไปแล้วจากแผ่นดิน โหมใส่กลุ่มทักษิณจนทำลายระบอบจนหมด ไม่เกรงใจกลุ่มคนที่เหลือเลย เมื่อบีบมากปฏิกิริยาที่โต้ตอบออกมาเป็นแรงดีดสะท้อนก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว

เมื่อก่อนเขาใช้วิธีปลุกพลังประชาชนออกต่อต้านนักศึกษา...แต่ปัจจุบันนี้ต่างกันมากแล้ว ประชาชนส่วนใหญ่ซึ่งเป็นกลุ่มฐานเสียงของทักษิณและกลุ่มอุดมการณ์ประชาธิปไตย รอจังหวะร่วมด้วยอยู่ งานใหญ่เข้าหล่ะที่นี้ เมื่อโดนต่อต้านมากๆเข้า ก็เข้าตำราเดิมเหมือนในอดีต จนแต้มก็ขนกำลังขนอาวุธออกมาไล่ยิงประชาชนในประเทศของตนเหมือนเดิม สงสารประเทศไทยจะหายนะอีกเท่าไหร่

 คณะศิษย์ หลวงตามหาบัว ยื่นหนังสือ สปช. คัดค้านการร่างกฏหมาย ให้ สตง.มาสอบเงินวัด ขัดกับพุทธบัญญัติ อ้าง พุทธเจ้าไม่อนุญาตให้ฆารวาสก้าวก่ายอำนาจสงฆ์

 

 

วันที่ 19 พ.ย. ที่อาคารรัฐสภา ผศ.ภิฤดี ภวภูนานันท์ นำทีมคณะศิษานุศิษย์ขององค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน เข้ายื่นหนังสือต่อ นางทัศนา บุญทอง รองประธานสภาปฏิรูปแห่งชาติ คนที่ 2 เพื่อสนับสนุนภารกิจของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ในการปฏิรูปประเทศ รวม 2 ฉบับ โดยเสนอความคิดเห็นในการร่างรัฐธรรมนูญโดยของให้มีการคุ้มครองสถาบันพระมหากษัตริย์และสถาบันพระพุทธศาสนา และปฏิรูปสื่อให้คงความเสมอภาคแก่สื่อภาคประชาชน ตลอดจนการคุ้มครองการเผยแพร่พระพุทธศาสนาผ่านสื่อและให้บัญญัติทุนสำรองของชาติไว้ในรัฐธรรมนุญโดยกันทุนสำรองไว้กองหนึ่งแยกออกจากทุนสำรองประเภทอื่น

นอกจากนี้ยังคัดค้านการออกฏหมายปกครองสงฆ์ที่ขัดต่อพระธรรมวินัยเพราะเชื่อว่า พระธรรมวินัยที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้มีเหตุผลที่ชอบธรรมอยู่แล้วทั้งนี้การ ดูแลรักษาสมบัติของสงฆ์ ควรเป็นอำนาจหน้าที่ของสงฆ์ที่จะต้องดูแลตรวจสอบกันเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้อนุญาตให้ฆราวาสใดเข้ามาก้าวก่ายและตรวจสอบในการปกครองของ สงฆ์ ทั้งนี้ การที่มีความพยายามแก้กฏหมายให้ สำนักงานตรวจเงินแผ่นดินเข้ามาตรวจสอบเงินบริจาคของวัด ซึ่งเข้ามาก้าวก่ายตรวจสอบสมบัติของสงฆ์ ซึ่งเป็นเงินบริจาคด้วยความศรัทธาของประชาชนย่อมเป็นการฝ่าฝืนพุทธบัญญัติและบ่อนทำลายศาสนา

 ศิษย์หลวงตามหาบัว ยื่นค้านตรากม. ให้สตง.ตรวจเงินวัด อ้างพระพุทธเจ้าไม่อนุญาต ขำนะเนี่ยยยย...

 พระพุทธเจ้าอนุญาตให้กินหมากรึเปล่า เคี้ยวหมากหยับๆ พูดจาหยาบโลน ด่าคนโน้นคนนี้ว่าขายชาติ ท่านอนุญาตไว้หรือเปล่า?

พุทธบัญญัติกำหนดไว้

"สตังวัด กรรมการยัตจัง มิมานิ สตังวัด พระครูทำตัง มิมานิ สตังวัด มัคทายกกำบัง มิมานิ "

 ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับนาย ตามสบายครับท่าน....

                                                              ลักเหนียวไก่

                     

 

 

กลายเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ สำหรับวันนี้กันไปแล้ว หลังจากมีการโพสต์คลิปเด็กหญิง กรณี โจรลักเหนียวไก่ ของ "น้องล่ายกล้อ" 

 

ล่าสุด ธาม เชื้อสถาปนศิริ นักวิชาการประจำ สถาบันวิชาการสื่อสาธารณะ ไทยพีบีเอส โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Time Chuastapanasiri ถึงเรื่องคลิปลักเหนียวไก่ว่า "ถอดรหัส 10 เหตุผลทางการตลาด" ที่ทำให้คลิป ‪ลักเหนียวไก่‬ โดนใจและแชร์กระหน่ำ (อ่านเพิ่ม : ขำน้ำตาเล็ด! รีมิกซ์ คลิปดัง น้องล่าลักเหนียวไก่ (ชมคลิป)

 

คลิป ลักเหนียวไก่ นี้มีความน่าสนใจหลายอย่าง จะวิเคราะห์เฉพาะ ตัวเนื้อหาของมัน (content analysis) เอาแบบวิชาการ เรื่องนี้ มองให้ดี นักการตลาดอาจสนใจ เพราะบทเรียนเนื้อหาของมัน สามารถเอาไปสร้างแนวทางในการทำคลิปไวรัล (Viral) ด้านการตลาดให้โดนใจได้

 

 

 

                            

                                                                              น้องล่า ลักเหนียวไก่

 

 

1. มันขำ ตลก : Humorous 

เนื้อหาเรื่องราวของมันให้อารมณ์ขบขัน ฮา และเศร้าระคนปนไปด้วย

 

2. มันจริงใจ ตรงไปตรงมา : To be frank 

น้องเขาเล่นเอง เล่าเอง พูดด่าออกมาแบบไม่มีสคริปต์ ไร้บท

 

3. มันเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ : Emotional 

ความหงุดหงิด เศร้า เจ็บใจ โกรธ ขำ งอน เต็มไปหมด คนดูจะสามารถเก็บอารมณ์ซึมซับในนั้นได้ทั้งหมด

 

4. มันมีความเป็นโอทอป : Localization 

คือแนวคิดที่พูดเรื่อง เนื้อหาที่สะท้อนความเป็นชุมชน (ความเป็นบ้านๆ) ในคลิป เราจะเห็น "น้องล่า" ความเป็นเด็กใต้ คนใต้ คำใต้ มันออกมาชัดเจนอย่างถึงแก่น

 

5. มันเป็นเรื่องใกล้ตัว : Surrounding

เหตุการณ์นี้ สามารถเกิดขึ้นกับใครก็ได้ นั่นทำให้คนดู สามารถเชื่อมโยงกับประสบการณ์ภายในตนเองได้ (เป็นเรื่องชวนหัวในชีวิตจริง)

 

6. มันหยาบคาย : Rudeness

ความหยาบคายเป็นส่วนประกอบให้มันเข้าถึงคนดู การมีคำหยาบ ช่วยทลายกำแพงของการปิดกั้น ตั้งป้อมเปิดรับเนื้อหา เพราะใครๆ ก็สามารถใช้ำคำสบถ ด่า ในชีวิตประจำวันได้เผ็ดร้อนได้ปกติ มันจึงดูจริง (เพราะมันจริง)

 

7. มันมีความลับ : Mysterious

มีความลึกลับ ซ่อนเงื่อน สร้างความสงสัยอยู่ในนั้น ใครคือคนขโมยข้าวเหนียวไก่ ยังคงเป็นปริศนา ที่รอคอยตอนจบ ทำให้เรื่องมีความดึงดูดน่าคนสนใจใคร่รู้

 

8. มันต่อยอด : User Generated Experience 

คลิปนี้ ชาวเน็ต เอาเรื่องราวไปทำต่อ ขยายต่อ เป็นมิวสิกวิดีโอ มีทั้งเพลงแร็พ มีทั้งเวอร์ชั่นเลียนแบบมากมาย ทำให้ ผู้ชมร่วมกระโจนเข้าสู่การแสดงอารมณ์และความคิดสร้างสรรค์

 

9. นี่คือตัวอย่างการทำเนื้อหาแบบ "Real Marketing"

มันคือความจริงของเหตุการณ์ น่าเสียดายว่าไม่มีการสนับสนุนทางด้านการตลาดอยู่ในนั้น หากมี มันจะดังระเบิด

 

10. มันสร้างผลกระทบ : Effect 

สำนักข่าว สื่อ ให้ความสนใจ (ตามกระแส ฉาบฉวย) มันมีคุณค่าข่าวในระดับที่เพียงเรียกร้องความสนใจของผู้ชมผู้ฟัง (ถึงแม้ว่ามันจะฉาบฉวยก็ตาม) และตอนนี้ก้มีคนสร้างเพจน้องล่า ลักเหนียวไก่ เป็นแฟนคลับกันจริงๆ จังๆ แล้ว

 แรงกระเพื่อมชนิดรุนแรงถาโถมในโลกออนไลน์อย่างหนักหน่วงในรอบ 5 วันที่ผ่านมา กับปรากฏการณ์ “ลักเหนียวไก่” ของสาวรุ่นวัย 15 ปีชาวจ.สตูล ที่อัดอั้นตันใจ อัดคลิปวีดีโอระบายความอึดอัดที่เจ้าตัวถูกคนมือดีขโมยข้าวเหนียวไก่ทอด....... อ่านต่อได้ที่ : http://goo.gl/k9U8Ak

ส่องอนาคต "เอสเอ็มอีไทย" เมื่อรัฐบาลเลิกอัดเงิน.. เน้นถ่ายทอดองค์ความรู้!!!

ประชาชาติธุรกิจออนไลน์

เศรษฐกิจไม่ดีก็ทราบกันอยู่ว่าการขอวงเงินกู้ในระบบปรกติยากแสนสาหัส ไหนจะยอดขายตก ไหนจะรายจ่ายท่วมรายได้ รัฐไม่ปล่อยเงินมาซัพพอร์ตคงได้เห็นการเลิกกิจการ โล๊ะแรงงานกันบ้างแหละครับ ทีรัฐบาลเพิ่มเงินเดือนตัวเองยังทำได้เลย แค่จัดสรร..วงเงินกู้ทำไมจะช่วยไม่ได้ แย่จริงๆครับ

สงสารผู้ประกอบการ กู้เงินมาแล้วจะหาเงินไหนใช้หนี้เนอะ เศรษฐกิจแบบนี้คนขายมากกว่าคนซื้อ ชาวบ้านก็ประหยัดไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเหมือนแต่ก่อน

ตอนนี้พวกค้าขาย..รายเล็กรายน้อย หาเช้ากินค่ำ..กำลังค่อยๆเจ๊งนำร่องไปก่อนหน้าแล้ว ต้นปีหน้า..คงเจออย่างเสมอภาค เท่าเทียมกันแน่

เสือมเหศวรตัวจริง รับบทเป็นผู้ใหญ่สุก บิดาตนเอง

โดย webmaster@iseehistory.com

"เราไม่เคยคิดจะเข้ามาในวงการโจร แต่มีความจำเป็น ไม่มีทางเลือก" เป็นคำกล่าวของ หลวงพ่อทวีศักดิ์ ชุตินฺธโร อดีต "เสือดำ" 1 ในบรรดาโจรชื่อดังหลายคนในยุคปลายสงครามโลกครั้งที่สองและหลังสงคราม ที่จะฟังขึ้นหรือไม่ก็แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละท่าน มีผู้วิเคราะห์ไว้ว่า เหตุที่มีโจรผู้ร้ายชุกชุมในช่วงเวลาดังกล่าว เนื่องจากผลกระทบของสงครามทำให้เกิดภาวะข้าวยากหมากแพง อาวุธสงครามแพร่หลายในตลาดมืด อำนาจรัฐที่ยังขาดประสิทธิภาพ เนื่องจากปัญหาการคมนาคมและตัวข้าราชการเองที่ไร้ประสิทธิภาพหรือบางทีก็ข่มเหงราษฎร และความเชื่อในเครื่องรางของขลังต่างๆ ทำให้คนจำนวนหนึ่งหันไปเป็นโจร ซึ่งมีทั้งประเภทที่เรียกว่า "เป็นโจรโดยสันดาน" อยู่แล้ว และรายที่ถูกข่มเหงรังแกโดยอำนาจรัฐไม่สามารถยื่นมือเข้าไปช่วยได้ ดังเช่น อดีตเสือดำเจ้าของคำพูดในตอนต้น และ "เสือมเหศวร" ที่มีผู้นำชีวิตของเขามาสร้างเป็นภาพยนตร์ไทย ในยุค "มิตร-เพชรา" ออกฉายเมื่อปีพ.ศ.2513

เมื่อผมเริ่มศึกษาหาข้อมูลประกอบการเขียนภาพยนตร์เรื่องนี้ นอกจากปัญหาการหาเอกสารอ้างอิงในเบื้องต้น และการไม่ปรากฏวันเดือนปีที่แน่นอนของเหตุการณ์แล้ว ยังมีเรื่องของเอกสารที่ดูเหมือนขัดแย้งกันอยู่บ้าง ดังที่จะได้กล่าวต่อไป ในหนังสือเรื่อง "คนใต้หนังเหนียว" อันเป็นชีวประวัติส่วนหนึ่งของ พล.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเเดช จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ฉัตรรพี ไม่ปรากฏปีที่พิมพ์ (ผมลืมปั๊มวันเดือนปีที่ซื้อหนังสือไว้ จำได้คร่าวๆ เพียงว่าซื้อในราวปีพ.ศ.2537-2539) ลำพังเรื่องของขุนพันธ์ฯ ยังเขียนไม่จบเลย จึงไม่แปลกที่จะกล่าวถึง "เสือมเศวร" เพียงว่าเป็นสมุนมือรองคนหนึ่งของ "เสือฝ้าย" แต่อย่างน้อยก็พอจะให้ภาพของสังคมไทยเวลานั้นได้พอสมควร "คนใต้หนังเหนียว" กล่าวว่า ขุนพันธรักษ์ราชเดช ขณะมียศเป็น พ.ต.ต. ได้รับคำสั่งโยกย้ายจากผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดพิจิตรไปเป็นผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดชัยนาท

เมื่อ 23 มิถุนายน 2488 ขณะนั้น มีชุมโจรใหญ่ๆ ในเขตความรับผิดชอบของท่าน ได้แก่ จังหวัดชัยนาท มี เสือครึ้ม เสือย่อม เสือเห้ย เสืออ้วน และสองพี่น้อง เสือสมเสือศักดิ์ และสุพรรณบุรี มี เสือฝ้าย เสือเกลี่ย เสือดอย และเสือดำ "คนใต้หนังเหนียว" จะกล่าวถึงบรรดาเสือเหล่านี้ในทางลบเป็นส่วนใหญ่ นอกจากครั้งหนึ่ง ที่เล่าเหตุการณ์ตอนเสือครึ้มนัดให้ขุนพันธ์ฯ ไปพบเพื่อเจรจาขอมอบตัวในภายหน้า ที่สะท้อนให้เห็นว่า "เสือ" เหล่านี้มีส่วนหนึ่งที่เป็นโจรด้วยความจำใจ บทความในรุ่นหลังๆ ยังได้กล่าวถืงเสือบางคนอย่าง เสือฝ้าย เสือมเหศวร เสือใบ และเสือดำ ในด้านบวกเช่นกันว่า เดิมทีคนเหล่านี้เป็นสุจริตชนที่ถูกข่มเหงจนต้องเตลิดไปเป็นโจร เมื่อเป็นโจรแล้ว จะ "ปล้น" ด้วยวิธีการที่จะเรียกว่านิ่มนวลหรือเลวน้อยหน่อยก็แล้วแต่ทัศนะ เช่น การเลือกปล้นเฉพาะคนที่รวยมาจากการโกง ไม่ปล้นใครจนหมดตัว ไม่ทำร้ายเจ้าทรัพย์นอกจากรายที่ต่อสู้ขัดขืน รายได้ส่วนหนึ่งทำบุญกุศลและช่วยเหลือคนจน ฯลฯ จะเชื่อถือได้แค่ไหนก็ไม่ทราบ เนื่องจากบทความเหล่านี้จะเขียนจากปากคำของบรรดาเสือเหล่านั้นเอง แต่อย่างน้อย การที่เสือเหล่านี้ลงเอยด้วยการมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และบางรายช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ปราบโจรร้ายกลุ่มอื่น เมื่อถูกดำเนินคดีแล้วไม่มีเจ้าทุกข์มาชี้ตัว ก็คงพอเป็นหลักประกันความจริงได้บ้าง

ศวรขณะชกต่อยกับหัวหน้าคนงานที่อิจฉาเขา

มาเข้าเรื่องเสือมเหศวรกันเต็มๆ ซะที มเหศวร มีชื่อเดิมว่า "ศวร เภรีวงษ์" เกิด ตำบลสีบัวทอง ซึ่งระหว่างจังหวัดอ่างทองกับสุพรรณบุรี ในภาพยนตร์เราจะได้เห็นมเหศวรตัวจริงในบทของผู้ใหญ่สุก (หรือ "สุข" ก็ไม่ทราบ) บิดาของตนเอง และ มิตร ชัยบัญชา รับบทเป็นนายศวร ที่จะกลายมาเป็นเสือมเหศวรในภายหลัง เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อลูกบ้านคนหนึ่งมาแจ้งกับผู้ใหญ่สุกให้ไปตามคนร้ายที่ขโมยควาย ระหว่างทาง ผู้ใหญ่สุกได้พบกันนายศวร ลูกชายที่พึ่งปลดประจำการจากการเกณฑ์ทหาร จึงหยุดทักทายกันและสั่งให้ศวรบอกนางตลับผู้เป็นภรรยาตนและแม่ของศวร ให้ฆ่าไก่ทำอาหารไว้ฉลองการกลับมาของศวร แต่พอศวรถึงบ้านได้ไม่นาน หมื่นชน (ชื่อสมมติ) ศัตรูของผู้ใหญ่สุกที่หวังจะครอบครองที่ดินของผู้ใหญ่และเป็นใหญ่ในละแวกนั้นมานาน ได้ลอบยิงผู้ใหญ่สุกถึงแก่ความตาย ศวรวิ่งตามเสียงปืนไปพบเข้า ก็ถูกหมื่นชนกับพวกไล่ตามฆ่าด้วยอีกคน จนต้องหนีเอาชีวิตรอด

ศวรหนีไปถึงไร่แห่งหนึ่ง โฉมยาหลานสาวเจ้าของไร่ได้รับไว้เป็นคนงานในไร่ทั้งๆ ที่พิทักษ์พี่ชายไม่เห็นด้วย ศวรกับโฉมยาสนิทสนมกันมากขึ้นท่ามกลางความไม่พอใจของพิทักษ์ ชิงชัยเพื่อนของพิทักษ์ที่หมายปองโฉมยา เจ้าของไร่ผู้เป็นอาของโฉมยา และคนงานอื่นๆ ที่อิจฉาริษยา ขณะเดียวกัน หมื่นชนได้ตามมาคุกคามนางตลับบังคับให้บอกที่ซ่อนของศวร ทำร้ายเธอจนได้รับบาดเจ็บที่ตาขวา และจับเธอพิมพ์ลายนิ้วมือในเอกสารแผ่นหนึ่ง อันเป็นการฮุบเอาที่ดินของผู้ใหญ่สุกแต่เดิมไปนั่นเอง ด้านศวรได้ออกจากไร่ไปรับจ้างถีบสามล้อ จนได้มาพบกับคนจรจัดชื่อเบี้ยว และได้พบกับพิทักษ์ชิงชัยและเจ้าของไร่โดยบังเอิญ ทั้งสามหลอกว่าโฉมยากำลังจะแต่งงานกับชิงชัย ทำให้ศวรผิดหวังเตลิดไปขอสมัครเป็นลูกน้องของเสือฝ้าย โดยมีเบี้ยวติดตามไปด้วย

ตรงนี้ขอขยายความเกี่ยวกับ "เสือฝ้าย" นอกจากที่กล่าวในภาพยนตร์ไว้สักนิด เสือฝ้ายมีชื่อเดิมว่า ฝ้าย เพ็ชนะ เคยบวชเรียนแล้วสึกออกมาเป็นผู้ใหญ่บ้าน แล้วต้องติดคุกเพราะถูกหลานเขยใส่ความว่าเป็นโจรจนต้องติดคุกถึง 8 ปี โดยทีแรกไม่ทราบความจริง จนกระทั่งหลานเขยคนเดิมพยายามใส่ความอีกครั้ง ฝ้ายจึงฆ่าทิ้งและหนีเงื้อมมือกฎหมายมาตั้งชุมโจร จนมีอิทธิพลมาก ในเขตจังหวัดสุพรรณบุรี แม้แต่ชุมเสืออื่นๆ ก็ให้ความเคารพยำเกรง จนได้รับสมญาว่า "พ่อเสือ" บ้าง "จอมพลเสือฝ้าย" บ้าง "ครูฝ้าย" บ้าง

ศวรและเบี้ยวมาขอสมัครเป็นลูกน้องเสือฝ้าย

กลับมาดูเรื่องในภาพยนตร์ต่อ เสือฝ้ายได้รับศวรกับเบี้ยวไว้ในชุมโจรในตำแหน่ง "จุมโพ่" ซึ่งจะเรียกอีกนัยหนึ่งว่าเป็น "เบ๊" ก็ว่าได้ คือ ทำหน้าที่หุงข้าว ทำอาหาร บีบนวด และจะมี "อื่นๆ ตามที่ได้รับมอบหมาย" แบบราชการหรือเปล่าก็ไม่ทราบ แต่ไม่ใช่หน้าที่ในการออกปล้น ความปรารถนาที่จะล้างแค้นทำให้ศวรอยากได้ปืนมาฝึกยิง เบี้ยวได้ช่วยเหลือจนทั้งสองเกิดการทะเลาะวิวาทกับเสือจอนและเสือหวิง สมุนคนสำคัญของเสือฝ้าย เสือฝ้ายเห็นฝีมือการต่อสู้ของศวรที่เหนือกว่าลูกน้องทั้งสองของตน จึงได้ทดสอบด้วยการส่งศวรปล้นโดยไม่ให้ประกาศว่าเป็นลูกน้องตน ในหนังจะตัดข้ามมายังตอนที่ศวรนำทรัพย์สินที่ปล้นได้มามอบให้เสือฝ้ายแล้ว เสือฝ้ายพอใจและแต่งตั้งให้ศวรเป็นสมุนมือขวา พร้อมชื่อใหม่ว่า "มเหศวร" แหล่งข้อมูลอื่นไม่ได้เจาะจงว่าเสือฝ้าย เป็นผู้ตั้งชื่อนี้หรือไม่ แต่มาจากชื่อพระเครื่องมเหศวรที่ศวรบูชาและคล้องคออยู่ตลอด เชื่อว่าทำให้อยู่ยงคงกระพัน นอกจากนี้ เล่ากันว่า เสือฝ้ายเป็นผู้สอนวิชาอาคมต่างๆ ให้กับบรรดาสมุนทั้งหลายรวมทั้งมเหศวรด้วย แต่ในภาพยนตร์ทั้งเรื่องจะไม่กล่าวถึงวิชาอาคมใดๆ เลย ปัญหาคงไม่ใช่แค่ว่าผู้สร้างจะเชื่อหรือไม่เชื่อในเรื่องไสยศาสตร์นี้หรือไม่ ในตอนต้นเรื่อง ได้มีคำประกาศไว้ว่าต้องการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ไว้เป็นอุทธาหรณ์แก่ผู้ที่กำลังเดินทางไปสู่อเวจี เรื่องเครื่องลางของขลังต่างๆ จึงไม่ใช่ประเด็นที่จะสนับสนุนวัตถุประสงค์ของเรื่อง

ต่อมา ชุมโจรเสือดำถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจ นำโดย นายดาบลิขิต เข้าปราบปราม เสือดำหนีเข้ามาในเขตของเสือฝ้าย ๆ ให้เสือมเหศวรนำกำลังไปกำจัดเสือดำ แต่เสือมเหศวรกลับนำคนไปล้างแค้นฆ่าหมื่นชนตาย แล้วไปเยี่ยมแม่ซึ่งมีหญิงสาวชื่อเอื้องฟ้าปรนนิบัติดูแลอยู่ และได้อ่อนใจ พี่ชายของเอื้องฟ้ามาเป็นสมุนอีกคน ผลของการไม่ทำตามคำสั่งเสือฝ้าย ทำให้เสือดำออกอาละวาดปล้นฆ่าชาวบ้านในเขตเสือฝ้าย ๆ โกรธ และขับเสือมเหศวรกับพวกให้ไปตั้งชุมโจรของตัวเองต่างหาก

เสือมเหศวรต่อสู้กับเสือจอนและเสือหวิงที่พยายามฉุดโฉมยากับศรีวรรณ

โฉมยากับเพื่อนชื่อศรีวรรณได้มาที่ชุมโจรของมเหศวรเพื่อปรับความเข้าใจกัน แต่ได้พบมเหศวรซึ่งยังไม่หายโกรธกำลังอยู่กับเอื้องฟ้า จึงงอนวิ่งหนีกลับไป ระหว่างทางถูกเสือจอนกับเสือหวิงพยายามฉุดคร่า มเหศวรกับเบี้ยวมาช่วยไว้ทัน โฉมยาจึงต้องพักอยู่ที่ชุมโจรของมเหศวรจนปรับความเข้าใจกันได้ แต่เสือจอนกับเสือหวิงได้ไปใส่ความยุยงเสือฝ้ายหาว่ามเหศวรต้องการท้ายทายอำนาจ รุ่งขึ้นมเหศวรนำโฉมยากับศรีวรรณไปส่ง เจ้าของไร่กับพิทักษ์และชิงชัยนำพรรคพวกมาพบเข้าก็พยายามรุมทำร้าย เสือฝ้ายมาพบเข้าจึงสังหารเจ้าของไร่กับพิทักษ์และชิงชัยตายหมด

จากนั้นจึงสอบถามเสือมเหศวรเรื่องที่สองเสือลูกน้องตนใส่ความไว้ เสือมเหศวรเล่าความจริงโดยมีโฉมยากับศรีวรรณเป็นพยาน เสือฝ้ายจึงสังหารเสือจอนกับเสือหวิง แล้วกล่าวลาเสือมเหศวรว่า คงไม่ได้พบกันอีกแล้ว เพราะทางการได้ส่งนายร้อยตำรวจเอกคนหนึ่งมาปราบปรามตน ตรงนี้ขอแทรกเรื่องจริงที่ปรากฏนอกเหนือจากในหนังอีกทีว่า ในภายหลัง เสือฝ้ายได้กลับใจมาช่วยเหลือทางการในการปราบปรามชุมโจรอื่นๆ และเข้ามอบตัวในที่สุด แต่จะด้วยความแค้นเดิมหรือเหตุผลกลใดไม่ทราบ นายร้อยตำรวจเอกคนที่ในหนังเอ่ยชื่อนามสกุลท่านไว้ด้วยนั้น ได้กระทำวิสามัญฆาตกรรมเสือฝ้ายที่วัดโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง ระหว่างทางที่คุมตัวไปยังกรุงเทพฯ เหตุผลและเรื่องราวที่แท้จริงเป็นอย่างไรคงต้องฝากให้ศึกษากันต่อไป

มเหศวรยิงต่อสู้กับเสือดำ

เหตุการณ์ต่อมา เสือมเหศวรได้พยายามล้างชุมโจรเสือดำ ๆ จับนางตลับไปเป็นตัวประกันเพื่อล่อให้เสือมเหศวรมาช่วย แล้วซ้อนกลให้ตำรวจนำกำลังมาจับ มเหศวรปะทะกับกำลังของลิขิต (ที่เลื่อนจากนายดาบเป็นผู้หมวดแล้ว) จนถูกยิงได้รับบาดเจ็บ ระหว่างหนีถูกเสือดำกับพวกคอยสกัดอยู่ เมียเสือดำถูกยิงตาย ทำให้เสือดำสู้อย่างบ้าเลือด เมื่อลูกน้องเสือมเหศวรอีกส่วนหนึ่งตามมาพบได้แอบไปโจมตีเสือดำทางด้านหลัง ทำให้เสือดำกับพวกถูกยิงตายหมด ฉากนี้ที่นับว่าแปลกคือตามปกติในหนังไทยรุ่นเก่าๆ หลายเรื่องจะมีนางรองวิ่งมาบังกระสุนตายแทนพระเอก

แต่เรื่องนี้เมียเสือดำกลับตายเพราะออกมาบังกระสุนตายแทนเสือดำก่อน แล้วพอเสือดำตายก็อุตส่าไปล้มทับร่างเมียพอดี ดูแล้วจะน่าอิจฉายิ่งกว่าคู่พระคู่นางซะอีก เพราะก่อนหน้านี้ก็จะมีฉากวับๆ แวมๆ ระหว่างเสือดำกับเมียอยู่สองฉากด้วย ในด้านข้อเท็จจริงนั้น เสือดำตัวจริงเมืองสุพรรณ แม้จะเป็นชุมเสือที่ไม่ยอมขึ้นกับเสือฝ้าย แต่ก็ไม่ได้เป็นเสือร้ายอย่างในหนัง และเป็นเสือกลับใจรายหนึ่งที่ยอมมอบตัวต่อทางการ โดยมีเรื่องเล่าว่าได้ปะทะกับขุนพันธรักษ์ราชเดชหลายครั้ง แต่ต่างฝ่ายต่างมีวิชาอาคมทำอะไรกันไม่ได้ จนได้มีการนัดคุยกันอย่างลูกผู้ชาย โดยที่เสือดำไม่ได้เป็นโจรโดยสันดาน จึงถูกเกลี้ยกล่อมให้มอบตัวไปในที่สุด และได้บวชเป็นพระนามว่า หลวงพ่อทวีศักดิ์ ชุตินฺธโร ดังที่ผมนำคำพูดของท่านมาใช้เปิดเรื่องตอนต้น คงต้องถือซะว่าชื่อ "เสือดำ" ในที่นี้เป็นชื่อสมมติของเสือรายอื่นไป

หลังจากได้ภรรยาแล้ว ล้างแค้นเช็คบิลใครต่อใครจนหมดแล้ว ก็เป็นการเดินเรื่องไปสู่การมอบตัวของเสือมเหศวร โดยผู้หมวดลิขิตได้พยายามขอความร่วมมือจากนางตลับและเอื้องฟ้าในการเกลี้ยกล่อม มเหศวรเองก็เริ่มไม่สบายใจที่โฉมยาต้องมาตกระกำลำบากในชุมเสือ จึงได้พาเธอไปอยู่กับนางตลับผู้เป็นมารดา แล้ววันดีคืนดี อ่อนใจก็มาบอกเสือมเหศวรว่า หมวดลิขิตได้ "จับตัว" นางตลับ โฉมยา และเอื้องฟ้าไปเป็นตัวประกัน มเหศวรนำกำลังไปหมายจะไปช่วยคนทั้งสามโดยไม่กลัวว่าจะเป็นกับดัก

แต่หลังจากการปะทะกันครู่หนึ่ง หมวดลิขิตและ "ตัวประกัน" ทั้งสามก็ได้ช่วยกันเกลี้ยกล่อมจนเสือมเหศวรยอมมอบตัวพร้อมกับลูกน้องทั้งหมด (ขณะนี้ผมทราบเพียงว่ามเหศวรมอบตัวในปี 2492 และถูกจำคุก 3 ปี) เหตุการณ์ช่วงนี้มีบทความในช่วงหลังอ้างคำพูดของมเหศวรเองในเชิงบ่นทำนองว่าตำรวจเล่นแรงถึงขั้นจะขู่ฆ่าแม่และเมียด้วย แน่ละครับ ตำรวจไม่ว่ายุคนั้นหรือยุคนี้ก็มีบุคคลนอกแถวที่ทำให้ภาพลักษณ์ส่วนรวมเสื่อมเสียอยู่ตลอด แต่จะรวมถึงหมวดลิขิตในเวลานั้นด้วยหรือเปล่า? คงต้องขอเดาแบบกลางๆ ไว้ก่อนว่า หากเสือมเหศวรเคยห่วงล้างแค้นส่วนตัวจนเสียงานของเสือฝ้ายจริง และเคยบุกไปช่วยแม่จนเกือบเสียที "เสือดำ" จริง หมวดลิขิตก็ย่อมเห็นว่านี่คือจุดอ่อนที่จะล่อเสือมเหศวรออกมาได้ หากหมวดลิขิตแกเลวจริงก็คงใช้แผนนี้เพื่อวิสามัญเสือมเหศวรซะเลย ไม่ใช่ล่อมาเกลี้ยกล่อมอย่างที่ปรากฏในหนัง

เสือมเหศวรยอมมอบตัวต่อหมวดลิขิต

ภาพยนตร์เรื่อง จอมโจรมเหศวร นี้ ยังมีความสำคัญต่อมเหศวรตัวจริงอย่างมาก มีเรื่องเล่าว่า หลังจากมเหศวรออกจากคุกแล้ว ต้องอยู่อย่างลำบากยากจนมาตลอด และคงจะด้วยกุศลผลบุญที่ยอมกลับตัวกลับใจอย่างแท้จริง ไม่ได้ออกจากคุกมาเป็นโจรใหม่อย่างโจรผู้ร้ายรุ่นหลัง วันหนึ่งคุณพลสัญห์ ศรีหาผล ได้ดำริที่จะนำเรื่องของมเหศวรมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ในบทความเขาใช้คำว่า คุณพลสัญห์ "ขอซื้อเรื่องราวของมเหศวรเป็นเงิน 100,000 บาท" จะถือว่าเป็นค่าขออนุญาตเอาชีวิตจริงไปสร้าง ค่าตัวในการร่วมแสดง หรือค่าอะไรก็แล้วแต่ อย่างน้อยได้ชี้ให้เห็นว่าผู้สร้างหนังรุ่นนั้นให้ความเคารพต่อตัวบุคคลในเหตุการณ์จริง ผิดกับผู้สร้างหนังรุ่นหลังๆ บางรายทั้งไทยและฝรั่งที่แต่งเรื่องขึ้นใหม่เอาเองละเลงตามใจชอบ อีกประเด็นที่ควรถือว่ามเหศวรเป็นแบบอย่างที่ดี คือการนำเงินก้อนนั้นมาใช้ในการสร้างหลักฐานซื้อไร่นาเลี้ยงชีวิตเยี่ยงสุจริตชน เทียบกับคนรุ่นหลังในบางวงการ ได้เงินมานับเป็นล้านๆ กลับถลงใช้หมดในเวลาอันรวดเร็ว แล้วต้องมาลำบากในภายหลัง

ประเด็นที่ว่าโจรจำใจอย่างมเหศวรนั้น จะเทียบกับโรบินฮู้ดได้หรือไม่ ตรงนี้พูดยากครับ ไม่ว่าในภาพยนตร์เรื่องนี้หรือหนังสือบทความใดๆ เกี่ยวกับเสือในยุคนั้น หากไม่เขียนจากมุมมองของตำรวจที่ทำการปราบปราม ก็มาจากมุมมองของอดีตโจรเหล่านั้น หากเราทำตัวเป็นคนเชื่อยาก คงต้องแย้งว่าใครๆ ก็พูดให้ตัวเองดูดีทั้งนั้น ไม่ค่อยมีใครกล่าวถึงว่าผู้ถูกปล้นเป็นใครกันบ้าง? รวยแบบโกงเขามาหรือเป็นสุจริตชนธรรมดา? โดนปล้นอย่างสุภาพอย่างที่เขาอ้างหรือเปล่า? ที่ว่าปล้นแล้วแบ่งให้คนจนนั้นให้เปล่าหรือหวังผลให้เป็นแนวร่วมป้องกันตำรวจ? แล้วคนที่นำอาวุธมาขายให้โจรเหล่านี้เป็นใครมาจากไหน? เรื่องแบบนี้ไม่มีใครศึกษาอย่างจริงจัง คนในยุคนั้นนับวันก็จะแก่เฒ่าล้มตายลงไป อีกหน่อยจะเหลือไว้แต่ตำนานที่ไม่มีใครยืนยันกับเรื่องที่แต่งกันขึ้นมาใหม่กระนั้นหรือ?

ฉากพ่อแง่แม่งอนของคู่พระคู่นางในอดีต

อีกประเด็นที่ฝากไปคิดกันเล่นๆ คือตลอดเรื่องไม่มีการกล่าวถึง "เสือใบ" เลยแม้แต่คำเดียว ทั้งที่เป็นสมุนคนสำคัญคนหนึ่งของเสือฝ้ายเช่นเดียวกับเสือมเหศวร ขอเพิ่มข้อมูลประกอบไว้ด้วยว่า เสือใบนั้นเดิมชื่อ นายใบ สะอาดดี บ้านอยู่สุพรรณบุรี เหตุที่เป็นโจรเนื่องจากตอนอายุ 30 ถูกโจรปล้น และน้องภรรยาถูกฉุดไปด้วย จึงตามไปช่วยและ ฆ่าโจรตายไป 2 ศพ และต้องเป็นโจรเสียเองแต่บัดนั้น

(2 เมษายน 2551 คืนนี้พึ่งได้ดูภาพยนตร์เรื่อง "สุภาพบุรุษเสือใบ" จบ ในเรื่องบอกว่าเสือใบเดิมชื่อ "วัน" เป็นชาวกาญจนบุรีและเนื้อเรื่องในภาพยนตร์จะต่างจากที่ผมค้นได้ทีแรกค่อนข้างมาก นอกจากนี้ยังมีภาพยนตร์เรื่อง "เสือใบ" อีกเรื่องที่จะต้องดู ผมจะนำทั้งสองเรื่องมาเขียนแนะนำกันในไม่ช้านี้ครับ)

ภาพยนตร์ใน DVD แผ่นนี้ จัดได้ว่าเป็นภาพยนตร์ไทยขนานแท้ ไม่ว่าการดำเนินเรื่องที่มีประจวบ ฤกษ์ยามดี ในบทของเบี้ยว ที่อาจจะเรียกว่า "เสือ" ได้ไม่เต็มปากเต็มคำ ได้คอยลดความตึงเครียดของบรรยากาศในเรื่องได้โดยตลอด ลีลาการพากย์ของนักพากย์รุ่นหลังที่ "เล่น" กับ "หนังไทย" ได้อย่างเข้าอกเข้าใจจริงจริ๊ง.. มีมุกที่ผิดยุคผิดสมัยบ้าง เช่น เพลงใครๆ ก็ไม่รักผม แม้แต่พัดลมยังส่ายหน้าเมิน ภาพที่ได้ดูจะมีสีเพี้ยนและอาการที่คนสมัยก่อนเรียกว่า "ฝนตก" คือมีเส้นๆ แนวขวาง เนื่องจากความเก่าของฟิล์ม และถ้าเห็นภาพเต้นในบางตอน ก็ไม่ต้องตกใจครับ ทีวีหรือจอภาพของคุณไม่ได้เป็นอะไร เทียบกับเรื่อง มาร์โค โปโล ของชอว์บราเดอร์สที่ผมแนะนำไว้คราวก่อน ภาพของเขาชัดแจ๋วเหมือนใหม่ ไม่ทราบว่าทางเราขาดแคลนสิ่งใดหรือจงใจที่จะรักษาสภาพเดิมไว้อย่างนั้นจริงๆ ภาพยนตร์ไทยรุ่นเก่าๆ (หรือแม้กระทั่งรุ่นปัจจุบัน) อาจดูเหมือนเชยในความรู้สึกของใครหลายๆ คน แต่ถ้าเรื่องไหนมีนัยทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจแล้ว จะพยายามสรรหามานำเสนอกันต่อไปครับ

เพิ่มเติม 8 มกราคม 2551

มีข้อมูลเพิ่มเติมจากประวัติของท่าน พล.ต.ท.ธนู หอมหวล ว่าในระหว่างที่ท่านกำลังศึกษาที่โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าชั้นปีที่ 2 (น่าจะประมาณพ.ศ.2491-2492 คือท่านจบในปี 2495) ก็ได้รับข่าวร้าย เมื่อ  “จอมโจรมเหศวร” บุกปล้นบ้านกวาดทรัพย์หมดเกลี้ยงแถมทำร้ายนางทองย้อย หอมหวล มารดาบังเกิดเกล้าได้รับบาดเจ็บสาหัสตาพิการ ทำให้เกิดความแค้นฝังใจ เมื่อสำเร็จการศึกษา ได้ติดยศ ร.ต.เข้าสังกัดประจำกองพลทหารม้า จ.สระบุรี เพียง 6 เดือน จึงตัดสินใจพลิกผันชีวิตโอนย้ายมาเป็นตำรวจ ด้วยความหวังจะชำระความแค้น แต่แล้วในที่สุด ก็พบว่าเสือมเหศวรได้กลับใจบวชเป็นพระอยู่ที่อำเภอบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานี จึงสิ้นความแค้นต่อกันไป (ที่มา http://www.thaispypolice.com/sonsern/thanu.doc)

เนื่องจากบทความนี้เป็นลิขสิทธิ์อัน ชอบธรรมของผู้เขียน และอาจะมีการปรับปรุงแก้ไขข้อมูลบ้างตามความเหมาะสม ในการนำบทความไปเผยแพร่ในเว็บไซต์อื่นๆ จึงขอความร่วมมือให้ใช้วิธีการคัดลอกเฉพาะ Link หรือ URL Address แทนการคัดลอกบทความทั้งหมด  หากมีการคัดลอกไปในลักษณะแอบอ้างเป็นผู้เขียน หรือมีเจตนาอื่นใดที่อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อทางเว็บ iseehistory.com แล้ว จะดำเนินการขั้นเด็ดขาดตามกฎหมาย

ชื่อเรื่อง : จอมโจรมเหศวร

เรื่องเดิม : ชีวิตของเสือมเหศวร จากการเรียบเรียงของ พ.ต.ท.ลิขิต วัฒนปกรณ์ และ พร น้ำเพชร

ผู้กำกำกับ : อนุมาศ บุนนาค

ผู้สร้าง : พลสัญห์ ศรีหาผล

ผู้เขียนบท : ประสิทธิ์ ศิริบันเทิง

ผู้แสดง : มิตร ชัยบัญชา, เพชรา เชาวราษฎร์, สุรสิทธิ์ สัตยวงศ์, ประจวบ ฤกษ์ยามดี, แมน ธีระพล, เมตตา รุ่งรัตน์, เยาวเรศ นิศากร, ชุมพร เทพพิทักษ์, มารศรี อิศรางกูร, มเหศวร เภรีวงษ์ ฯลฯ

รมว.พลังงานเตรียมขึ้นภาษีดีเซล4 บาทต่อลิตร-ปรับโครงสร้างราคาแอลพีจี

นายณรงค์ชัย อัครเศรณี  รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลังงาน กล่าวถึง แนวทางการปรับโครงสร้างราคาพลังงานโดยเฉพาะในส่วน ของราคาแอลพีจี (ก๊าซหุงต้ม) ที่ขณะนี้ส่วนของภาคครัวเรือนและขนส่งเป็นราคา เดียวกันแล้วที่ 22.63 บาทต่อกก. และมีนโยบายที่จะปรับให้สะท้อนต้นทุนที่ แท้จริงนั้น คงจะต้องรอไปพิจารณาในช่วงหลังปีใหม่ เพื่อไม่ให้กระทบกับค่า ครองชีพในปัจจุบัน

ที่ผ่านมารัฐบาลมีนโยบายปรับราคาพลังงานทุกชนิดให้สมเหตุผล คือ ทั้งขึ้นทั้งลง จึงต้องคอยจังหวะเวลา พอดีตอนนี้ใกล้ปีใหม่ ไม่อยากทำอะไรให้ประชาชนทุกข์ใจ ประกอบกับแนวโน้มราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกเริ่มลดลง จึงได้ทยอยลดการจัดเก็บเงินเข้ากองทุนน้ำมันเชื้อเพลิงสะสมได้ระดับหนึ่งจนฐานะเป็นบวก

ทั้งนี้ประเทศไทยต้องปรับระบบด้านพลังงานเพื่อความยั่งยืน โดยเฉพาะการ ปรับราคาพลังงาน ที่ขณะเริ่มดำเนินการไปบ้างแล้ว แต่ปัจจุบันราคาน้ำมัน ดีเซลที่เก็บภาษีน้อยมาก ทำให้ต้องปรับเพิ่มขึ้น ซึ่งกระทรวงการคลังเห็น ด้วย โดยจะเสนอภาษีน้ำมันดีเซลเพิ่มขึ้นเป็น 4 บาทต่อลิตร ซึ่งจะทำให้ภาค รัฐมีรายได้เพิ่มขึ้น 240 ล้านบาทต่อวัน หรือ 80,000 ล้านบาทต่อปี เป็นต้น

นายสมหมาย ภาษี รมว.คลัง กล่าวว่า แนวคิดการปรับขึ้นภาษีน้ำมันว่า เป็นนโยบายของกระทรวงพลังงานที่สามารถทำได้ทันที โดยกระทรวงการคลังไม่มีส่วนในการตัดสินใจในเรื่องนี้............................

หม่อม เค้าไม่รู้รึว่า การขึ้นราคาพลังงาน มันกระทบ ทั้งทางตรงและทางอ้อม
   ผมชักสงสัยแล้วว่า แกจบ จากไหน (ทำไมมันถึงรู้น้อยกว่า วุฒิ ม.6 อย่างผม)
   ...  ไม่เคยมีใครประกาศเรื่องขึ้นราคาพลังงานล่วงหน้า หรอก...
   .... มันกระทบทางด้านจิตวิทยา ด้วย ...ต่อให้ปีใหม่ หยุดสัก 20วัน เผื่อหวังตัวเลขการใช้จ่าย ...หม่อม คงผิดหวัง
          .....ไว้อาลัย กับ แลนด์  และความรู้น้อย ของทีม

 

 

    

โดยคุณPrison Boz
 

                        อิมาโนล อาร์ตีกา สมาชิกสภาท้องถิ่นของสเปน ผู้พบภาพถ่ายศพ "เช เกวารา"

  เอเอฟพี – ภาพถ่ายประวัติศาสตร์ซึ่งสูญหายไปกว่าครึ่งศตวรรษของ เช เกวารา นักปฏิวัติคิวบา ที่ถ่ายโดยช่างภาพเอเอฟพีคนหนึ่งไม่นานหลังจากเขาถูกประหารได้ถูกค้นพบที่เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งในสเปน
       
       สภาพผู้นำกองโจรเคราดำครึ้มรายนี้ทอดร่างไร้วิญญาณอยู่บนเปลหามขณะที่นัยน์ตาของเขายังเปิดอยู่ และหน้าอกของมีคราบเลือดและดินเปรอะเปื้อน ปรากฏอยู่ในภาพถ่ายขาวดำ 8 รูปที่ถูกถ่ายหลังจากเขาถูกกองทัพโบลิเวียยิงเมื่อเดือนตุลาคมปี 1967
       
       ภาพถ่ายเหล่านี้เป็นของ อิมาโนล อาตีกา สมาชิกสภาท้องถิ่นในเมืองริคลาทางเหนือของแดนกระทิงดุ เขาได้รับรูปเหล่านี้สืบทอดมาจาก ลูอิส ควาเตโร ลุงของเขาซึ่งเป็นมิชชันนารีในโบลิเวียเมื่อช่วงทศวรรษ 1960
       
       อาร์ตีกา วัย 45 ปี เล่าว่า “ลุงนำภาพถ่ายเหล่านี้กลับมาด้วยเมื่อเขามาร่วมงานแต่งพ่อแม่ของผมในเดือนพฤศจิกายนปี 1967 ป้าและแม่บอกกับผมว่า มีนักข่าวชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งให้รูปเหล่านี้กับเขา”
       
       เขาและป้าพบภาพเหล่านี้ในทรัพย์สมบัติส่วนตัวของ ควาเตโร หลังมิชชันนารีผู้นี้เสียชีวิตลงเมื่อปี 2012
       
       อาร์ตีกา กล่าวว่า “ผมจำได้ว่าเขามีภาพถ่ายของ เช เกวารา และป้าพูดว่า ‘ใช่ ป้ารู้ว่ามันอยู่ไหน” มันอยู่ในกล่องหลายๆ ใบที่เก็บภาพถ่ายต่างๆ จากโบลิเวีย”
       
       รูปถ่ายสีหายากอื่นๆ ที่เป็นภาพร่างของ เกวารา ถูกถ่ายโดย มาร์ค ฮัตเตน ผู้สื่อข่าวเอเอฟพี หลังทหารโบลิเวียทำการจัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว โดยภาพดังกล่าวถูกตีพิมพ์ในหน้าสื่อทั่วโลกในช่วงเวลานั้น
       
       อย่างไรก็ตาม ภาพถ่ายที่เพิ่งค้นพบล่าสุดนี้ดูเหมือนว่าจะถูกถ่ายในอีกช่วงเวลาหนึ่ง ขณะ เช อยู่ในสภาพผมเผ้ากระจุกเป็นก้อนหนาและใส่เสื้อแจ๊กเก็ตที่รูดซิปไว้แบบลวกๆ

ภาพศพของ เช เกวารา นักปฏิวัตินิยมลัทธิมาร์กซ์ , นายแพทย์ , นักจิตวิทยา , นักเขียน และผู้นำกองโจรแห่งกลุ่มปฏิวัติ "26th of July Movement"

รูปภาพสะสมของมิชชันนารีรายนี้ยังรวมถึงภาพที่อ้างว่าเป็นร่างของ ทามารา บลูค สหายนักปฏิวัติของ เช นอนอยู่บนเปลหามด้วยใบหน้าที่เสียโฉม
       
       เออร์เนสโต “เช กัววารา นายแพทย์ผู้มีถิ่นเกิดในอาร์เจนตินา มีชื่อเสียงโดดเด่นไปทั่วโลกในฐานะของสมาชิกอาวุโสของรัฐบาลปฏิวัติของ ฟิเดล คาสโตร แห่งคิวบา
       
       ขณะที่ถูกสำนักงานข่าวกรองกลางสหรัฐฯ ตามล่าตัว เช ถูกกองทัพจับกุมในโบลิเวียเมื่อวันที่ 8 ตุลาคมปี 1967 และถูกประหารในวันต่อมา ร่างของเขาถูกนำออกมาแสดงต่อสื่อในหมู่บ้านวาลเลแกรด์ ก่อนที่จะถูกฝังอย่างลับๆ
       
       อาร์ตีกา เชื่อว่า ฮัตเทน เป็นคนให้ภาพเหล่านี้กับ ควาเตโร ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่าเป็นหนทางที่จะเอารูปภาพเหล่านี้ออกมาจากประเทศนั้นให้ได้โดยเร็ว
       
       “ผมขอให้ลุงของผมเก็บภาพเหล่านี้ไว้ เพราะเขาเป็นชาวยุโรปคนเดียวที่เดินทางออกจากโบลิเวียมาในช่วงเวลานั้น”
       
       หลังจาก อาร์ตีกา หารูปภาพเหล่านี้เจออีกครั้ง เขากล่าวว่า “ผมค้นในอินเตอร์เน็ตด้วยคำว่า 'French journalist Che dead’ และชื่อของ ฮัตเทน ก็โผล่ขึ้นมา พร้อมกับรูปบางรูปที่เหมือนกับของผม”
       
       หลังจาก ควาเตโร รับภาพเหล่านี้มา ครอบครัวของเขาก็ไม่ได้ติดต่อกับ ฮัตเตน อีกเลย โดยนักข่าวรายนี้เสียชีวิตลงเมื่อเดือนมีนาคมปี 2012 ไม่นานก่อน ควาเตโร เสียชีวิต
       
       อาร์ตีกา ได้นำภาพถ่ายเหล่านี้ไปให้ผู้เชี่ยวชาญทำการทดสอบแล้ว พวกเขาระบุว่า ภาพดังกล่าวถูกพิมพ์ออกมาบนกระดาษประเภทที่ไม่ได้มีการผลิตมาหลายสิบปีแล้ว และยืนยันว่าภาพเหล่านี้เป็นของช่วงทศวรรษ 1960 จริง

                                                            ทามารา บลูค

          ภาพศพใบหน้าเสียโฉมของ ทามารา บลูค ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ต่อสู้ร่วมกับกลุ่มปฏิวัติ

 

โดยคุณ

*Cookies*
 

บุหรี่มันไม่ได้มีโทษเหมือนยาเสพติดอื่นๆ ไม่มีโทษที่ชัดเจนทันที ไม่ทำให้เสียสติสัมปชัญญะเหมือนสารเสพติดอื่่นๆ มีแต่ทำให้มีอัตราเสี่ยงเป็นโรคต่างๆ ได้มากกว่าไม่สูบ บางคนสูบมานานก็ไม่เป็นอะไร มันจึงไม่ใช่สิ่งที่เป็นพิษโดยตรง การสูบบุหรี่หรือสิ่งที่เป็นลักษณะเช่นเดียวกันมันมีตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ยังได้รับการยอมรับจากสังคมอยู่ เพียงแต่ป้องกันมิให้มีผลกระทบถึงบุคคลอื่น จึงมีการควบคุมผู้ซื้อ ควบคุมบริเวณไว้ เช่นที่เห็นกันทุกวันนี้ ถ้าคุณมีญาติที่สูบบุหรี่ คุณก็จะห่วงเขา แต่ไม่กังวลหรือเกิดความหวาดกลัว เหมือนกับถ้าญาติติดยาบ้า เฮโรอีน ฯลฯ ซึ่งมีผลพวงการกระทำผิดเกิดขึ้นมาจากการเสพติดอย่างเห็นได้ชัด  

ต่างๆ เหล่านี้มันจึงไม่เพียงพอที่จะออกกฎหมายว่าบุหรี่เป็นต้องห้ามโดยเด็ดขาด
นี่ยังไม่จำเป็นต้องไปคิดถึงเรื่องผลประโยชน์มหาศาลจากธุรกิจบุหรี่เลย

ไม่จบ เพราะ คนมันอยากสูบ ถ้ารัฐยกเลิกก็สูญเสียรายได้ และมันจะกลายเป็นปัญหาการลักลอบ สู้เปิดทำถูกกฏหมาย ตอบสนองคนเท่านั้น ทำได้อย่างเดียวคือรณรงค์ให้คนสูบน้อยลงไปเรื่อยๆ จนหมดไปเอง